دوره 19، شماره 3 - ( پاییز 1396 )                   جلد 19 شماره 3 صفحات 167-158 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
چکیده:   (1817 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از نقش‌های مهم آموزش، تربیت نیروی انسانی بانزاکتی است که بتواند با دیگران ارتباط سازنده ای برقرار نماید. تعامل بین فراگیر و فراده عامل پیش‌نیاز فرایند یادگیری بوده و آن را تسهیل‌ میبخشد. این مطالعه کمی با هدف بررسی  بی‌نزاکتی فراگیران از دیدگاه فراگیران و فرادهندگان در آموزش دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد.
روش کار: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در نیمسال دوم سالتحصیلی 95-1394 در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد. با استفاده از نمونه گیری سرشماری، پرسشنامه بی نزاکتی در آموزش عالی در اختیار همه اعضای هیئت علمی و مربیان قرار گرفت که 74 نفر پرسشنامه ها را برگرداندند. بعلاوه، از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 540 فراگیر همان پرسشنامه فوق الذکر را تکمیل کردند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه فوق الذکر استفاده شد. جهت تحلیل داده­های از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی تست و آنوای یک طرفه در SPSS-24 استفاده شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره نگرش فراگیران و فرادهندگان در مورد بی نزاکتی فراگیران در دانشگاه به ترتیب 0/35 ± 2/97 و 0/61±3/05 بود. بعلاوه، این مقادیر در مورد تجربه فراگیران و فرادهندگان به ترتیب 0/35±2/50 و 08/41±3/0 بود. اختلاف آماری بین نمره نگرش فراگیران و فرادهندگان در مورد رفتارهای بی نزاکتی فراگیر از نظر آماری معنی دار بود (0/001>p). در مقابل، اختلاف نمره تجربه فراگیران و فرادهندگان از رفتارهای بی نزاکت فراگیران از نظر آماری معنی دار نبود (0/21>p).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، فراگیران و فرادهندگان رفتار های بینزاکتی را از سوی فراگیران در سطح متوسطی درک و تجربه میکنند. بنابراین لازم است برای بهبود رفتار های فراگیران اقداماتی از قبیل برگزاری دوره های آموزشی در مورد رفتارهای حرفه ای و آکادمیک، اخلاق و مهارت های ارتباطی انجام پذیرد.
واژه‌های کلیدی: بی نزاکتی، فراگیر، فراده، نگرش، تجربه
متن کامل [PDF 147 kb]   (522 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی- مقطعی | موضوع مقاله: اخلاق پرستاری
دریافت: 1399/1/24 | پذیرش: 1399/1/24 | انتشار: 1399/1/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.