دوره 23، شماره 1 - ( بهار 1400 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 19-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (1941 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری کووید- 19 بزرگ‌ترین نوع بیماری‌های واگیردار می‌باشد که جهان را فراگرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ادراک خطر و انزوای اجتماعی در پیش‌بینی اضطراب کووید- 19 با میانجیگری اضطراب سلامت در دانشجویان انجام گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که با مشارکت 240 نفر از دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در نیمسال دوم 1399 که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های ادراک خطر دینگ و همکاران، انزوای اجتماعی راسل و همکاران، اضطراب کووید- 19 علیپور و همکاران و اضطراب سلامت سالکوفسکیس و همکاران و بصورت آنلاین انجام شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) با استفاده از نرم‌افزارهای spss-25 و Lisrel-8.8 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که اضطراب کووید- 19 با ادراک خطر، ارتباط منفی و با متغیرهای انزوای اجتماعی و اضطراب سلامت ارتباط مثبت و معناداری داشت. همچنین اضطراب سلامت با ادراک خطر ارتباط منفی و با انزوای اجتماعی، ارتباط مثبت داشت (0/001>p). شاخص های برازش مدل نیز مسیر ادراک خطر بر اضطراب کووید- 19 (0/20-)، ادراک خطر بر اضطراب سلامت (0/23-)، انزوای اجتماعی بر اضطراب کووید- 19، (0/17)، انزوای اجتماعی بر اضطراب سلامت (0/31) و اضطراب سلامت بر اضطراب کووید- 19، (0/59) را تأیید کرد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، سیاست‌گذاران سلامت از جمله ستاد مبارزه با کرونا و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در برنامه های آموزشی که با هدف بهبود بهزیستی روان‌شناختی افراد در بحران کرونا تدارک میبینند، می‌توانند نحوه کنترل ادراک خطر و کاهش انزوای اجتماعی و اضطراب سلامت را به افراد آموزش دهند.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که با مشارکت 240 نفر از دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در نیمسال دوم 1399 که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های ادراک خطر دینگ و همکاران، انزوای اجتماعی راسل و همکاران، اضطراب کووید- 19 علیپور و همکاران و اضطراب سلامت سالکوفسکیس و همکاران و بصورت آنلاین انجام شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) با استفاده از نرم‌افزارهای spss-25 و Lisrel-8.8 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که اضطراب کووید- 19 با ادراک خطر، ارتباط منفی و با متغیرهای انزوای اجتماعی و اضطراب سلامت ارتباط مثبت و معناداری داشت. همچنین اضطراب سلامت با ادراک خطر ارتباط منفی و با انزوای اجتماعی، ارتباط مثبت داشت (0/001>p). شاخص های برازش مدل نیز مسیر ادراک خطر بر اضطراب کووید- 19 (0/20-)، ادراک خطر بر اضطراب سلامت (0/23-)، انزوای اجتماعی بر اضطراب کووید- 19، (0/17)، انزوای اجتماعی بر اضطراب سلامت (0/31) و اضطراب سلامت بر اضطراب کووید- 19، (0/59) را تأیید کرد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، سیاست‌گذاران سلامت از جمله ستاد مبارزه با کرونا و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در برنامه های آموزشی که با هدف بهبود بهزیستی روان‌شناختی افراد در بحران کرونا تدارک میبینند، می‌توانند نحوه کنترل ادراک خطر و کاهش انزوای اجتماعی و اضطراب سلامت را به افراد آموزش دهند.
نوع مطالعه: توصيفي- تحليلي |
موضوع مقاله:
روان‌پرستاری
دریافت: 1399/12/5 | پذیرش: 1400/3/26 | انتشار: 1400/3/31
دریافت: 1399/12/5 | پذیرش: 1400/3/26 | انتشار: 1400/3/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |