زمینه و هدف: بستن لوله­های رحمی روشی توصیه شده جهت زنانی­ است که خانواده خود را تکمیل نموده­اند. وجود اختلالات قاعدگی در این روش یک موضوع قابل بحث برای چندین دهه می­باشد. هدف این مطالعه مقایسه الگوی قاعدگی و کیفیت زندگی در زنان توبکتومی شده و بدون توبکتومی می‏باشد .

  روش: این مطالعه یک کوهورت گذشته­نگر است که بر روی 150 نفر از افراد توبکتومی شده و 150 نفر از افرادی‏که از کاندوم به عنوان روش پیشگیری استفاده می­کردند انجام شد. نمونه‏گیری به روش تصادفی ساده در 8 مرکز بهداشتی درمانی تحت پوشش مرکز بهداشت شهرستان رودسر بین سال‏های 92-1391 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه شامل سوالات در مورد ویژگی­های دموگرافیک ، قاعدگی و زایمان و پرسشنامه SF-12 جهت ارزیابی کیفیت زندگی بود. تحلیل آماری این مطالعه با استفاده از SPSS -16 انجام شد. برای تحلیل داده ‏ ها از آزمون ‏ های کای دو و تی تست استفاده شد.

  یافته ها: بی نظمی قاعدگی در زنان توبکتومی شده ( (%3/19) 29 نفر) به طور معناداری بیشتر از زنان بدون توبکتومی ((%3/9) 14 نفر) بود ( 0 2 / 0 = p ) و طول مدت خونریزی قاعدگی در زنان توبکتومی شده به طور معناداری بیشتر از زنان بدون توبکتومی مشاهده شد ( 0 3 / 0 = p ). همچنین طول مدت سیکل قاعدگی در زنان توبکتومی شده به طور معناداری کمتر از زنان بدون توبکتومی بود ( 0 1 / 0 = p ). در تحلیل نمرات پرسشنامه ک یفیت زندگی تفاوت معنا داری بین گروه ‏ ها در هر دو بعد جسمی و روانی وجود داشت ( 0 001 / 0 > p ).

  نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده گردید که تغییرات الگوی قاعدگی با کاهش کیفیت زندگی در زنان ارتباط دارد. بنابراین باید توسط ارائه دهندگان خدمات سلامت در مورد این روش­ها مشاوره صورت گیرد.