زمینه و هدف: برنامه ریزی جهت ارائه خدمات سلامت، معمولاً با میزانی از خطر همراه است. از آنجا که دستیابی به یک ایمنی فراگیر مستلزم برآوردی مقدماتی از وضعیت کنونی است، لذا پژوهش حاضر با ارزیابی وضعیت اصول ایمنی کودکان بستری در بخش های کودکان بیمارستان منتخب آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 93-1392 انجام شد.

روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی و توصیفی بود که در بخشهای داخلی و جراحی کودکان بیمارستان مفید در سال� 93-1392 انجام شد. داده ها از طریق مشاهده و چک لیست های محقق ساخته ایمنی کودک از نظر تجهیزات بخش، محیط فیزیکی و مراقبت های پرستاری جمع آوری گردید. بر اساس نمرات کسب شده �وضعیت ایمنی در سه دسته شامل وضعیت مطلوب، نسبتاً مطلوب و نامطلوب تقسیم بندی شد. نتایج با استفاده از SPSS-19 و روش های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میزان اجرای ایمنی کودک در رابطه با تجهیزات موجود در بخش 6/77 درصد (مطلوب)، محیط فیزیکی 6/45 درصد (نسبتاً مطلوب) و در رابطه با مراقبت�های پرستاری 5/66 درصد (مطلوب) بود.

نتیجه گیری: وضعیت ایمنی بیمارستان مورد بررسی به ویژه در حیطه محیط فیزیکی در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد که ممکن است باعث خطراتی برای کودکان شود. بنابراین برای کاهش خطرات و ارتقا ی وضعیت ایمنی بیمارستان در زمینه های دارای ضعف انجام تمهیدات و مداخلات لازم ضروری میباشد.