دوره 19، شماره 2 - ( تابستان 1396 )                   جلد 19 شماره 2 صفحات 168-152 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه اطفال، مرکز تحقیقات رشد و نموکودکان، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‬های غیر واگیر،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
چکیده:   (3345 مشاهده)
زمینه و هدف: جوانان نقشی اساسی در جامعه دارند، بنابراین نیازسنجی آنان به ویژه در امور وضعیت سلامت و توانمندی خودمراقبتی از اهمیت خاصی برای برنامه ریزی آتی آنان برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین نیازهای مرتبط با سلامتی و توانمندی خودمراقبتی جوانان و الویت بندی نیازهای آموزشی آنها در سطح چند استان کشور انجام گرفت.
روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 6640 نفر از جوانان 18 الی 29 ساله با روش نمونه گیری خوشه ای در استانهای خراسان رضوی، تهران، خوزستان، کرمانشاه و گیلان در سال 1394-1393انجام گردید. اطلاعات توسط دو پرسشنامه سنجش وضعیت سلامتی و توانمندی خودمراقبتی گردآوری شد. پس از بررسی، دادههای توصیفی به صورت میانگین± انحراف معیارگزارش شد. تجزیه‌وتحلیل دادهها بوسیله SPSS-18 و با استفاده از آزمونهای غیرپارامتری کروسکال والیس و آزمون من ویتنی یو انجام شد.
یافتهها: برحسب میانگین، سه اولویت آموزشی در جوانان به ترتیب مهارتهای زندگی (52/3±7/9)، سلامت اجتماعی (4±2/9) و مهارتهای انتخاب همسر (7/3± 1/9) میباشد. همچنین اولویت جوانان از نظر نیاز به خدمات بهداشتی، معاینات دوره ای (61/0±6/2) بود. اولویت جوانان برای حفظ و ارتقای سلامتی از نظر نوع خدمات مشاوره ای مورد نیاز به ترتیب مهارتهای قبل از ازدواج (99/1±2/5) و مهارتهای ارتباط اجتماعی (92/1±5) میباشد. بعلاوه در اکثر موارد آموزش و اطلاع رسانی ارجح، از طریق رادیو وتلویزیون و خانواده ذکر شده است.
نتیجه گیری: بر اساس نیازهای شناخته شده و با بهره گیری از توانمندی موجود در سازمانهای مختلف، طراحی و اجرای برنامههای آموزشی و مراقبتی برای ارتقای سلامت جوانان ضروری به نظر میرسد. همچنین توسعه خدمات مشاوره ای جهت توانمند سازی جوانان در کسب مهارتهای لازم پیشنهاد میگردد. بعلاوه بر ضرورت توجه متولیان سلامت به امر آموزش با استفاده از رادیو و تلویزیون و خانواده تاکید میشود.
متن کامل [PDF 289 kb]   (1296 دریافت)    
نوع مطالعه: نیمه تجربی |
دریافت: 1395/7/1 | پذیرش: 1396/3/18 | انتشار: 1396/6/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.