چکیده

زمینه وهدف:سطح پایین و فقدان فعالیت منظم بدنی برشدت ناتوانی بازنسشتگان می افزاید.سطح پائین فعالیت بدنی منجر به افزایش بیماری دیابت،بیماریهایی نظیربیماریهای قلبی-عروقی،غددی و بیماریهای روانی درکلیه سنین بویژه در افراد باسن بالا می شود. ورزش و فعالیت بدنی نه تنها به عنوان یک فعالیت تفریحی بلکه به عنوان یک ابزار آموزشی تربیتی، اهداف روانی،اجتماعی فراوانی را به دنبال دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین بررسی فعالیت های جسمانی در کارمندان بازنشسته آموزش وپرورش شهر بجنورد انجام گردیده است.

روش ها:مقاله حاضر ازنوع توصیفی - مقطعی و جامعه مورد پژوهش شامل 259 نفر از کارمندان بازنشسته آموزش وپرورش شهر بجنورد می باشند که به روش سرشماری ونمونه گیری آسان درسال 1388 وارد مطالعه شدند.داده ها با استفاده ازپرسشنامه محقق ساخته دوقسمتی که  شامل مشخصات فردی و سوالات مربوط به انواع فعالیتهای جسمانی،جمع آوری و از طریق مصاحبه  توسط افراد آموزش دیده تکمیل گردید.روایی وپایایی ابزار به ترتیب به روش محتوی وآزمون مجدد سنجیده شد. تجزیه وتحلیل داده ها ازطریق آزمونهای آماری توصیفی وکای دو، در نرم افزار SPSS 13انجام گردید.

یافته ها: از میان259 نفر، (3/68درصد) مذکرو (7/31درصد) مؤنث ومیانگین سنی واحد های مورد پژوهش2/2±60 بود. پیاده روی به منظور ورزش 8/66 درصد ودر کل سایر ورزشها 5/13درصدبود.مردان فعالیت ورزشی مختلف ازقبیل وزنه برداری، کوهنوردی و زنان، یوگا وآمادگی جسمانی داشتند. 5/86 درصد نمونه هااز فعالیت جسمانی مناسبی برخوردار نبودند.از بین انواع فعالیتهای جسمانی،رفتن به پارک وپیاده روی به منظور ورزش با وضعیت تاهل،دربین مشخصات فردی ارتباط آماری معنی دار داشت(003/0 =p).

نتیجه گیری:در این پژوهش اکثریت نمونه هااز فعالیت جسمانی  مناسبی برخوردار نبودند. بنابراین نیازبه کاروفعالیت های جسمانی به عنوان یک نیاز جسمانی برای بازنشستگان در اولویت می باشد وسازماندهی جهت برنامه ریزی و تبلیغات رسانه ای منظم برای تشویق به فعالیت بدنی و نحوه انجام ورزشها متناسب با سن افراد ضروری بنظر می رسد.

واژه های کلیدی:فعالیت های جسمانی،کارمند،بازنشسته، سالمند، آموزش و پرورش