دوره 19، شماره 4 - ( زمستان 1396 )                   جلد 19 شماره 4 صفحات 231-221 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
چکیده:   (7318 مشاهده)
زمینه و هدف: مسئله خیانت زناشویی در جامعه ایران به عنوان یک نگرانی رو به رشد مطرح است که با ناپایداری در روابط و نرخ بالای طلاق همراه میباشد. هدف این مطالعه تعیین رابطه بین هیجان خواهی، عاطفه مثبت و منفی و ناگویی هیجانی با خیانت زناشویی بود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه مطالعه شامل کلیه زنان و مردان با و بدون خیانت زناشویی شهر دزفول بودند. تعداد 200 نفر از آنها به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و در دو گروه با و بدون خیانت زناشویی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های مقیاس هیجان خواهی زاکرمن، عاطفه مثبت و منفی پاناس و ناگویی هیجانی تورنتو بود. داده ها با ابزار SPSS-19 و آزمون تحلیل رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای عاطفه منفی، ناگویی هیجانی و هیجان خواهی به ترتیب 94، 95 و 92 درصد توان پیش بینی اقدام به خیانت زناشویی را دارند. بر این اساس با توجه به بار عاملی متغیرها توان ناگویی هیجانی برای پیشبینی خیانت زناشویی از متغیرهای دیگر بیشتر بود. همچنین ارتباط معنی داری بین عاطفه مثبت و خیانت زناشویی دیده نشد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که افرادی که دارای ویژگی های شخصیتی هیجان خواهی، ناگویی هیجانی و عاطفه منفی بالا هستند گرایش بیشتری به خیانت زناشویی دارند. لذا بررسی ویژگی­های شخصیتی هیجان خواهی، ناگویی هیجانی و عاطفه منفی، تلویحات مناسبی در جهت کار در حیطه خیانت و عهدشکنی زناشویی در اختیار مشاوران خانواده و زوج درمانگران قرار می دهد.
متن کامل [PDF 139 kb]   (5830 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی- همبستگی | موضوع مقاله: روان‌پرستاری
دریافت: 1396/4/19 | پذیرش: 1396/10/1 | انتشار: 1396/11/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.