مرضیه آوازه، نصیب بابایی، سامان فرهودی، احسان الله کلته، بهاره قلی زاده، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: با پیر شدن افراد، خطر زندگی با بیماری‌های مزمن افزایش می‌یابد که باعث محدودیت فعالیت جسمانی و روانی افراد سالمند شده و کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. سازمان بهداشت جهانی ترویج مراقبت از خود را برای پیشگیری و درمان بیماری‌های مزمن توصیه می‌کند. هدف از این مطالعه تعیین توان خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به بیماری‌های مزمن مراجعه کننده به درمانگاه‌های تخصصی مراکز آموزشی درمانی اردبیل بود. روش کار:در این مطالعه مقطعی، تعداد ۲۲۲ نفر از سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن (عضلانی- اسکلتی، دیابت، قلبی- عروقی و کلیوی) مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های تخصصی مراکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره)، فاطمی و علوی اردبیل در سال ۱۳۹۷ با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامهتوانایی خودمراقبتی افراد سالمند (SASE) انجام شد. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز چندمتغیره رگرسیون لوجستیک در نرم‌افزار آماری SPSS-۱۶تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: تعداد ۱۹۱ نفر (۸۶%) از سالمندان، توان خودمراقبتی نامطلوب داشتند و تنها ۳۱ نفر (۱۴%) از توان خودمراقبتی مطلوب برخوردار بودند. زنان سالمند، توان خودمراقبتی بهتری نسبت به مردان داشتند (۰/۰۱۵=p) در حالی که بیماران متأهل (۰/۰۰۴=p)، مطلقه (۰/۰۴۵=p) و بیوه (۰/۰۱۳=p) در مقایسه با افراد مجرد، از توانایی خودمراقبتی نامطلوبی برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، مراقبت از خود در سالمندان مبتلا به بیماری‌های مزمن نامطلوب بود، بنابراین تدوین و اجرای برنامه‌های ارتقای خودمراقبتی سالمندان یک ضرورت به نظر می‌رسد.
