زهرا رجایی، صفیه امامی آل آقا، بی بی ساره ابراهیم زاده موسویان، یگانه زارع، پرویز کریمی ثانی، دوره ۲۵، شماره ۳ - ( پائیز ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: با شیوع پاندمی کرونا و به تبع آن قرنطینه های طولانی مدت، سبک زندگی طیف وسیعی از افراد تغییر کرد و جامعه بشری بیشتر به سمت مراقبت از خود سوق داده شد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط تاب‌آوری و خلاقیت با خودمراقبتی روانشناختی در برابر کرونا با نقش میانجی سبک زندگی در زنان بود. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان خانه دار شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ بود که از بین آنها تعداد ۳۶۳ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های تاب‌آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳)، مقیاس سبک زندگی لعلی و همکاران (۱۳۹۱)، پرسشنامه خلاقیت تورنس (۱۹۶۶) و پرسشنامه خودمراقبتی یونسی بروجنی و همکاران (۱۳۹۹) استفاده شد. دادههای بدست آمده با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزارهای آماری SPSS-۲۲و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین تاب‌آوری و خلاقیت با خودمراقبتی روانشناختی در برابر کرونا ویروس در زنان، رابطه مستقیم وجود داشت (۲۳۷%=β، ۰/۰۵>p). همچنین براساس نتایج، متغیر سبک زندگی، نقش میانجی را در ارتباط بین تاب‌آوری و خلاقیت با خودمراقبتی در برابر کرونا ایفا می کرد )۴/۶۳۵ Sobel =، ۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: می‌توان گفت که تاب‌آوری و خلاقیت به همراه سبک زندگی نقش مهمی در خودمراقبتی روانشناختی زنان در برابر ویروس کرونا دارد که متخصصان سلامت روان جهت بهبود بهداشت روانی در پاندمی‌های انسانی باید به آنها توجه کنند.
