زهرا تذکری، سودابه بابایی، منصوره کریم اللهی، محمد مهدی احمدیان عطاری، فاطمه بیات، دوره ۱۸، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: بررسیهای تهاجمی از جمله آنژیوگرافی اضطراب زیادی برای بیماران بههمراه دارد. اضطراب بر واکنشهای فیزیولوژیک مددجو تاثیر گذاشته و او را در معرض خطر قرار میدهد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر عصاره گل محمدی بر میزان اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی بستری در بخش مراقبت ویژه قلب بود.
روش کار: این یک مطالعه نیمه تجربی بصورت کارآزمایی بالینی دو سو کور انجام گرفت و ۹۰ بیمار کاندید آنژیوگرافی در دسترس انتخاب و به روش بلوک بندی تصادفی در دوگروه مداخله و کنترل (هر گروه ۴۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد اشپیل برگر و برگه ثبت شاخصهای همودینامیک بود. درگروه آزمون از عصاره گل محمدی بهفرم قطره خوراکی و در گروه کنترل از دارونما بصورت قطره خوراکی هر ۸ ساعت ۱۵ قطره استفاده شد و پرسشنامه اضطراب و علائم حیاتی یک بار قبل و یک بار بعد از مداخله تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی، کای اسکوئر، ویلکاکسون، تی مستقل و تی زوج با SPSS-۱۶ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: با توجه به یافتههای این مطالعه اکثر افراد مورد پژوهش مرد، متاهل و دارای تحصیلات زیر دیپلم بودند و بر اساس آزمون ویلکاکسون در گروه آزمون تفاوت معنی دار آماری بین اضطراب قبل و بعد از مداخله مکنترله شد (۰۰۱/۰p<). همچنین تاثیر عصاره بر شاخص های همودینامیک بررسی شد که فشار خون سیستول (۰۰۳/۰p<) و فشار متوسط شریانی (۰۰۶/۰p<) تفاوت آماری معنی داری را بعد از مداخله نشان داد.
نتیجه گیری: با توجه به کاهش اضطراب و فشار خون سیستول و فشار متوسط شریانی در گروه تحت درمان با عصاره گل محمدی پیشنهاد میشود از آن بعنوان طب مکمل در کنار سایر درمانها در بیماران با مشکلات قلبی عروقی و بیماران کاندید آنژیوگرافی استفاده شود.
مرضیه آوازه، نصیب بابایی، سامان فرهودی، احسان الله کلته، بهاره قلی زاده، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: با پیر شدن افراد، خطر زندگی با بیماری‌های مزمن افزایش می‌یابد که باعث محدودیت فعالیت جسمانی و روانی افراد سالمند شده و کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. سازمان بهداشت جهانی ترویج مراقبت از خود را برای پیشگیری و درمان بیماری‌های مزمن توصیه می‌کند. هدف از این مطالعه تعیین توان خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به بیماری‌های مزمن مراجعه کننده به درمانگاه‌های تخصصی مراکز آموزشی درمانی اردبیل بود. روش کار:در این مطالعه مقطعی، تعداد ۲۲۲ نفر از سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن (عضلانی- اسکلتی، دیابت، قلبی- عروقی و کلیوی) مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های تخصصی مراکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره)، فاطمی و علوی اردبیل در سال ۱۳۹۷ با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامهتوانایی خودمراقبتی افراد سالمند (SASE) انجام شد. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز چندمتغیره رگرسیون لوجستیک در نرم‌افزار آماری SPSS-۱۶تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: تعداد ۱۹۱ نفر (۸۶%) از سالمندان، توان خودمراقبتی نامطلوب داشتند و تنها ۳۱ نفر (۱۴%) از توان خودمراقبتی مطلوب برخوردار بودند. زنان سالمند، توان خودمراقبتی بهتری نسبت به مردان داشتند (۰/۰۱۵=p) در حالی که بیماران متأهل (۰/۰۰۴=p)، مطلقه (۰/۰۴۵=p) و بیوه (۰/۰۱۳=p) در مقایسه با افراد مجرد، از توانایی خودمراقبتی نامطلوبی برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، مراقبت از خود در سالمندان مبتلا به بیماری‌های مزمن نامطلوب بود، بنابراین تدوین و اجرای برنامه‌های ارتقای خودمراقبتی سالمندان یک ضرورت به نظر می‌رسد.
پیمان حاتمیان، عبدالرحمن بابایی، سید کاظم رسول زاده طباطبایی، دوره ۲۱، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
زمینهوهدف:با توجه به اینکه قشر سالمند در هر جامعه به دلیل مشکلات جسمانی و روانشناختی بیشتر در معرض استرس و اضطراب قرار دارند، بنابراین هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مبتنی بر فراشناخت بر حساسیت اضطرابی و تنظیم هیجان سالمندان دارای سابقه بیماری قلبی- عروقی مقیم سرای سالمندان شهر تهران بود. روش کار: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان مقیم سرای سالمندان دارای سابقه بیماری قلبی منطقه ۷ شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بود که تعداد کل آنها ۱۱۹ نفر بوده و از میان آنها ۵۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و با طرح پژوهش آزمایشی، پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند (۲۵ نفر در گروه آزمایش و ۲۵ نفر در گروه کنترل). مداخلات مبتنی بر آموزش فراشناخت به مدت ۸ جلسه آموزشی ۶۰ دقیقه ای یک جلسه در هفته بر روی سالمندان دارای سابقه بیماری قلبی انجام گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجان (ERQ-۱۰) گروس و جان (۲۰۰۳) که شامل ۱۰ گویه و دو خرده مقیاس ارزیابی مجدد (۶ گویه) و فرونشانی (۴ گویه) و نیز مقیاس حساسیت اضطرابی (ASS) تیلور و کاکس (۱۹۹۸) که شامل ۳۶ ماده خودگزارشدهی بود. داده‌ها توسط روش تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج یافته ها حاکی از تفاوت معنادار بین گروهها (کنترل و آزمایش) بود (۰/۰۰۱<p). همچنین نتایج آزمون تکمتغیره که به وسیله نرم افزار SPSS-۲۳ انجام شد نیز بیانگر وجود تفاوت معنادار در هر دو متغیر بود (۰/۰۰۱<p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر فراشناخت می تواند در چگونگی تنظیم هیجانات و کاهش حساسیتهای اضطرابی در افراد سالمند دارای سابقه بیماری قلبی- عروقی موثر باشد، بنابراین پیشنهاد میشود که متخصصان حوزه سلامت به آن توجه ویژه ای داشته باشند.
انسیه بابایی، طاهره گلستانی، حسین نازک تبار، رزیتا انتظاری، دوره ۲۲، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: آموزش مدیریت استرس به دلیل شناسایی انواع فشارهای روانی درونی و بیرونی میتواند نقش مهمی در خودکارآمدی و کیفیت زندگی پرستاران داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مدیریت استرس بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی پرستاران بیمارستان های دولتی در شهر تهران انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع مداخله ای پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران بیمارستانهای دولتی شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بودند که از بین آنها تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و با طرح پژوهش آزمایشی، پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل). مداخلات مبتنی بر آموزش مدیریت استرس به مدت ۸ جلسه آموزشی ۶۰ دقیقه ای یک جلسه در هفته بر روی پرستاران انجام گرفت. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی رواندیک و همکاران (۱۹۸۴) و نیز پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربون (۱۹۹۲) بودند. داده هابا روشتحلیل کواریانس چند متغیره به کمکنرمافزار SPSS-۲۱ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج یافته ها نشان داد که در بین گروه ها (آزمایش و کنترل) از لحاظ خودکارآمدی و کیفیت زندگی تفاوت معنیداری وجود داشت (۰/۰۰۱>p). میزان تأثیر یا تفاوت برابر با ۰/۷۹ و ۰/۸۲ میباشد، بدین معنی که ۷۹ و ۸۲ درصد تفاوتهای فردی در نمرات پس آزمون خودکارآمدی و کیفیت زندگی مربوط به تاثیر آموزش مدیریت استرس میباشد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر مثبت آموزش مدیریت استرس بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی پرستاران بود. آموزش مدیریت استرس سبب شده تا مهارت های موثر برای ارزیابی، تعاملات اجتماعی و حل مشکلات پرستاران افزایش یابد و به تبع خودکارآمدی و بهبود کیفیت زندگی آنان بالا برود.
