زمینه و هدف: آموزش بالینی و به تبع آن تکامل حرفه ای دانشجویان پزشکی یک مساله جدی درامرآموزش محسوب می شود؛ لذا شناسایی مسائل موجود در آموزش بالینی دانشجویان واقدام برای رفع واصلاح آن موجب تحقق اهداف یادگیری و ارتقاء کیفیت خدمات پزشکی خواهد شد. لذا این  پژوهش در راستای تعیین رضایتمندی کارآموزان و کارورزان پزشکی از فرآیند آموزش بالینی�انجام شد.

روش کار: دراین پژوهش توصیفی تحلیلی رضایتمندی ۶۳کارآموز و۳۴ کارورز پزشکی از فرآیند آموزش بالینی در بخشهای داخلی و اطفال بر اساس الگوی هاردن در ابعاد: متدهای آموزش بالینی ، وضعیت فیلدهای آموزشی ، محتوای آموزش بالینی ونیز نحوه ارزیابی یادگیری محتوا مورد  بررسی قرار گرفت .پایایی پرسشنامه از طریق split half (۸۲/۰) وداده ها  نیز با نرم افزار spss و آزمون کای دو تجزیه  و تحلیل شد.

یافته ها:رضایتمندی دانشجویان ازآموزش بالینی با ۵/۳۰درصد( در حد ضعیف ) ارزیابی شد.کمترین رضایتمندی به وضعیت فیلدها ( ۵/۱۲%)در حد بسیار ضعیف و بالاترین به بعد محتوای آموزش (۳/۵۰%)در حد متوسط  اختصاص یافت.

نتیجه گیری: ارائه بازخورد مستمر به توانمندی های حرفه ای دانشجویان،استفاده ازمحیطهای�شبیه سازی شده�وبکارگیری�log book به عنوان ابزار مهم در ارزیابی دانشجویان و بازنگری برنامه ها نقش مهمی  در ارتقاء فرآیند آموزش بالینی دارد.

واژه های کلیدی:  رضایت، دانشجوی پزشکی ،آموزش بالینی 

چکیده

زمینه و هدف: پرسنل پرستاری به دلیل موقعیت خاصشان در محیط بالینی، عامل با ارزشی برای تجربه یادگیری دانشجویان محسوب می شوند. این مطالعه با هدف تعیین نگرش پرسنل پرستاری بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل نسبت به دانشجویان پرستاری بر اساس تئوری پپلا انجام شد

�

روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی است. جامعه مورد مطالعه، کلیه پرسنل پرستاری شاغل در بخشهای داخلی و جراحی عمومی(۸۲ نفر) بیمارستانهای دکتر فاطمی و امام خمینی اردبیل بودند که تمام آنها به عنوان نمونه مطالعه بصورت نمونه گیری در یک مقطع زمانی انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها، پرسشنامه ای مشتملبر دو بخش اطلاعات دموگرافیک و نگرش پرسنل نسبت به دانشجویان پرستاری بود. نگرش پرسنل پرستاری با استفاده از روشهای آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و ارتباط بین برخی از مشخصات دموگرافیک و نگرش با کمک آمار تحلیلی (آزمون کای-دو) در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

�

یافته ها: نتایج نشان داد که ۸۰ درصد پرسنل پرستاری، نگرش مثبت نسبت به دانشجویان پرستاری داشتند. اغلب آنها احساس می کردند کار با دانشجویان پرستاری لذت بخش بوده (۷۱/۴۵درصد) و پرستاران باید برخورد خوبی با دانشجویان پرستاری داشته باشند (۵۷/۹۸درصد). از طرف دیگر اکثریت (۳/۹۴درصد) معتقد بودند که برای اصلاح وضعیت آموزشی دانشجویان پرستاری کارهای زیادی باید انجام شود، دانشجویان پرستاری تجربه بالینی کافی را کسب نمی کنند (۱۴/۶۷درصد) و آمادگی لازم برای انجام کارهای بالینی را ندارند (۴۳/۵۱درصد).

�

نتیجه گیری: با توجه به تأثیر نگرش پرستاران بر پیشرفت ارتباط بین پرستار و دانشجو بر اساس تئوری پپلا، پرسنل پرستاری باید محیطی را که ایجاد همدلی، اعتماد و احترام به دانشجویان پرستاری می کند پرورش دهند.

�

واژه های کلیدی: نگرش، پرسنل پرستاری، دانشجوی پرستاری، تئوری، ارتباطات بین فردی

�

چکیده

زمینه و  هدف: در طول نه ماه بارداری فیزیولوژی بدن مادر تحت تاثیر عوامل هورمونی و ساختاری متفاوتی قرار میگیرد. بسیاری از این تغییرات بطور مستقیم یا غیر مستقیم در بوجود آوردن عوارض عضلانی  اسکلتی همچون کمردرد، سندروم تونل کارپ و سایر موارد دردناک دخیل هستند. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع درد های عضلانی اسکلتی و عوامل خطرساز موثر بر آن در زنان باردار بود.

روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، ۲۳۵ زن باردار�بصورت نمونه گیری در دسترس از بین مراجعه کنندگان  به مراکز بهداشت، درمانگاهها و مطبهای خصوصی در فاصله ماههای اردیبهشت و خرداد سال ۱۳۹۰ انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک پرسشنامه ۱۰۰ سوالی  استاندارد جهت  بررسی شیوع درد های اسکلتی عضلانی خصوصا کمردرد (به دلیل شیوع بالای آن) و عوامل خطرساز موثر بر آن (شامل سن، شاخص توده بدنی، سن حاملگی، وضعیتهای بهتر کننده و بدتر کننده درد، نوع زایمان قبلی، تعداد فرزندان، سابقه ورزش، میزان رضایت شغلی و وضعیت شغلی) و معیار کیفیت زندگی افراد�مطالعه شده و نتایج توسط آزمون های آماری توصیفی- تحلیلی با نرم افزار  SPSS v,۱۱.۵بررسی شد.

یافته ها: از میان دردهای عضلانی اسکلتی مورد بررسی، کمردرد با شیوع ۲/۵۸ درصد (۱۲۱ مورد) شایعترین درد عضلانی اسکلتی در بین مادران باردار بود. از بین عوامل خطر ساز موثر بر کمردرد نیز میزان رضایت شغلی با  ۱۷/۰  OR=و فاصله اطمینان ۹۵ درصدی (۰۴/۰تا ۷۵/۰)،  شاخص توده بدنی ۳۹/۰ OR=و وضعیت شغلی ۱۷/۰  OR=، معیار کیفیت زندگی  ۳۲/۰  OR=و سابقه کمردرد قبلی�۵۴/۲OR= با کمردرد زمان بارداری ارتباط معنی داری نشان داد (۰۵/۰ > P).

نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای دردهای اسکلتی عضلانی و بخصوص کمردرد در زنان باردار، انجام آموزشهای لازم قبل و حین بارداری میتواند از شدت این مشکلات در این دوران کاسته و سبب ارتقا سلامت زنان در دوران بارداری و سالیان پس از آن شود.

واژگان کلیدی : بارداری، درد های اسکلتی عضلانی، شیوع�

�

چکیده

زمینه و هدف: تغذیه با شیر مادر سالم‏ترین و طبیعی‏ترین نوع تغذیه برای شیرخوار است، از آنجایی که اکثر مادران اطلاعات اندکی در مورد تغذیه انحصاری با شیر مادر دارند، حمایت صحیح می‏تواند نقش موثری در ارتقاء سطح آگاهی مادران و در نتیجه افزایش میزان شیردهی انحصاری ایفا کند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه طراحی شده بر تغذیه انحصاری نوزادان رسیده با شیر مادر انجام شد.

روش کار: این پژوهش یک تحقیق نیمه تجربی است که به‏صورت حمایت عاطفی و آموزش و پیگیری بر روی ۶۳ مادر نخست‏زا در دو گروه شاهد (۳۳ نفر) و آزمون (۳۰نفر) که با روش سرشماری انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و چک لیست بررسی تغذیه انحصاری نوزاد بود که توسط مادران در طول یک ماه نوزادی تکمیل می‏شد. داده‏ها با استفاده از روش‏های آزمون توصیفی و تحلیلی و توسط نرم‏افزار SPSS-۱۶ مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: بر اساس نتایج میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر در گروه آزمون (۷/۵۶%) و شاهد (۳/۲۷%) بود که از نظر آماری تفاوت معنی‏داری داشت (۰۱۸/۰=p). درمورد مصرف آب قند و داروهای گیاهی در دو گروه با آزمون کای دو تفاوت معنی‏دار مشاهده شد (۰۰۷/۰=p)، ولی از نظر مصرف شیرخشک این تفاوت معنی‏دار نبود (۴۵۵/۰p=).

نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده تاثیر برنامه حمایتی در افزایش موارد تغذیه انحصاری با شیر مادر است و با توجه به اهمیت تغذیه انحصاری با شیر مادر و کاهش میزان آن، باید تاکید بیشتری بر اجرای برنامه‏های حمایتی حاضر در مراکز بهداشتی درمانی شود.

واژه‏های کلیدی: برنامه حمایتی، تغذیه انحصاری با شیر مادر، نوزاد

چکیده

زمینه و هدف: سیستم اورژانس پیش بیمارستانی بخش مهمی از سیستم ارائه خدمات بهداشتی است که می‏تواند با ارائه به موقع مراقبت‏های مناسب در صدمات سیستم عصبی، موجب پیشگیری از مرگ، ناتوانی، افزایش هزینه‏های بیمارستانی و تحمیل صدمات اقتصادی به جامعه شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مراقبت‏های عصبی اورژانس پیش بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تروماتیک انجام شد.

روش کار: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی وضعیت اقدامات عصبی اورژانس ۱۱۵ و عوامل مرتبط با آن در ۵۷۷ بیمار ترومایی انتقال داده شده به مرکز آموزشی درمانی پورسینا از۲۰ آبان تا پایان اسفندماه سال ۱۳۹۱ با استفاده از چک لیست پژوهشگرساخته به شیوه نمونه‏گیری آسان و با استفاده از spss-۱۶ مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمون‏های تی تست، آنالیز واریانس یک‏طرفه و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

یافته ها: بیشترین مراقبت ارائه شده مربوط به کنترل سطح هوشیاری (۲/۳۶%) و کمترین آن به ترتیب مربوط به استفاده از تخته پشتی (۲/۱۲%) و کولار گردنی (۶/۱۵%) بود. به طور متوسط اقدامات ارائه‏شده سیستم عصبی ۰۰۵/۲±۳۳/۸۱ درصد بود. بین مراقبت‏های ارائه شده سیستم عصبی با معابر ترافیکی (۰۳/۰p<) و نوع شیفت کاری پرسنل�(۰۴/۰p<)�ارتباط معنی‏دار مشاهده شد، یعنی مراقبت در راه‏های روستایی و در شیفت صبح بیشتر بود.

نتیجه گیری: در این پژوهش اقدامات مربوط به ثابت سازی ستون فقرات (استفاده ازتخته پشتی و کولار گردنی) از بیشترین مواردی بود که علی‏رغم ضرورت، انجام نشده بود. لذا نتایج این پژوهش می‏تواند اطلاعاتی از وضعیت اورژانس پیش بیمارستانی در اختیار مسئولین و مدیران قرار دهد تا با تدوین پروتکل‏های استاندارد و آموزش پرسنل جهت ارتقاء این امر مهم گام بردارند.

واژه های کلیدی: مراقبت سیستم عصبی، اورژانس پیش بیمارستانی، صدمات تروماتیک 

چکیده

زمینه و هدف: زایمان سزارین در ایران ۴-۳ برابر استاندارد جهانی است و ۷۵ درصد سزارین‏های انجام شده در ایران بدون اندیکاسیون طبی و بصورت انتخابی بوده است. با توجه به نقش آموزش بعنوان یک عنصر کلیدی در افزایش سازگاری با زایمان طبیعی و کاهش سزارین‏های غیرضروری، پژوهش حاضر با هدف تاثیر برنامه آموزشی بر میزان آگاهی و ترجیح نوع زایمان در زنان نخست زا انجام گرفت.

روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‏ای مداخله‏ای با دو گروه مداخله و کنترل بود که بر روی ۷۰ نفر (۳۵ نفر گروه مداخله، ۳۵ نفر گروه کنترل) از زنان باردار نخست زا (با قصد زایمان به روش سزارین) در مراکز بهداشتی درمانی شهر بندرعباس در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت. روش نمونه‏گیری ترکیبی ازخوشه‏ای و تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده‏ها پرسشنامه‏ای محقق ساخته بود. داده‏ها با استفاده از spss-۱۶ و از طریق آزمون تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: بین نمره آگاهی (۰۰۱/۰>p) و خودکارآمدی (۰۰۱/۰>p) بعد از انجام مداخله آموزشی در دو گروه اختلاف معنی‏داری دیده شد. پس از مداخله آموزشی در گروه مداخله ۱۶ نفر (۴/۴۵%) از مادران زایمان طبیعی را بعنوان روش ترجیحی انتخاب نمودند. بعد از پیگیری‏های تلفنی ۱۱ نفر (۴۲/۳۱%) زایمان طبیعی انجام دادند.

نتیجه گیری: طراحی و اجرای برنامه‏های آموزشی پیوسته و سیستماتیک توسط کارکنان بهداشتی تاثیر بسزایی در زمینه تشویق مادران باردار به انجام زایمان طبیعی و کاهش سزارین داشت.

واژه های کلیدی: برنامه آموزشی، آگاهی، نخست زا، روش زایمان

چکیده

زمینه و هدف: ازدواج مقدمه تشکیل خانواده است، چنانچه ازدواج و زندگی خانوادگی شرایط نامناسب و نارضایتی زوجین را برای ارضاء نیازهای روانی یکدیگر ایجاد کند، اثرات منفی و گاهی جبران‌ناپذیر به‌جا میگذارد. لذا هدف از پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر رضایت زناشویی در میان زوج‌های متاهل انجام شده است.

روش کار: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی بندرعباس در سال ۹۴-۹۳ بود. پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت مداخله ۱۲ جلسه ای در مدت ۳ ماه اجرا گردید. تعداد ۱۵۰ نفر از دانشجویان انتخاب و پس از برگزاری پیش‌آزمون، تعداد ۴۰ نفر از آنان که کمترین نمرات را از ابزار سنجش این پژوهش، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ، کسب کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیها یک ماه پس از درمان نیز به پرسشنامه پاسخ دادند. با استفاده از نرم‌افزار SPSS- ۲۰ داده­ها با آزمون­های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین نمرات میانگین پس‌آزمون دو گروه در زیر مولفه های رضایت زناشویی (آزمایش، ۲۴/۵۴، کنترل، ۱۹/۸۳)، ارتباطات (آزمایش، ۲۲/۱۰، کنترل، ۱۹/۸۱)، حل تعارض (آزمایش، ۲۰/۳۵، کنترل، ۱۷/۱۵) و تحریف آرمانی (آزمایش، ۱۶/۵۶، کنترل، ۱۴/۵۵) تفاوت معنادار وجود دارد (۰/۰۵p<).

نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند میزان رضایت زناشویی را در میان زوج ها افزایش دهد، بنابراین می‌توان از این روش درمانی در کنار سایر مداخلات استفاده کرد.