سعیده جامه، معصومه آقامحمدی، بهروز دادخواه، رویا خیری، دوره ۲۵، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: ارتباط مؤثر، یکی از مهمترین جنبه‌های مراقبت پرستاری است که بدون آن، انجام بسیاری از وظایف پرستاران امکان پذیر نمیباشد. هدف مطالعه حاضر، مقایسه دیدگاه پرستاران و بیماران از وضعیت ارتباط پرستار با بیمار در بخشهای اورژانس و داخلی مراکز آموزشی- درمانی شهراردبیل بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که با مشارکت ۱۰۸ پرستار و ۳۹۰ بیمار در بخش های اورژانس و داخلی مراکز آموزشی- درمانی شهر اردبیل انجام شد. روش انتخاب نمونهها در مورد پرستاران، سرشماری و در مورد بیماران، نمونه گیری در دسترس بود. برای گردآوری داده ها از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تعامل پرستار- بیمار وکوویچ (۲۰۱۰) استفاده شد. داده ها با نرمافزار SPSS-۲۲ و آزمونهای تی مستقل، تی زوجی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمرات ارتباط پرستار با بیمار از دیدگاه بیماران، ۰/۹۳±۳/۹۶ و از دیدگاه پرستاران، ۰/۶۹±۳/۷۴ بود. بین میانگین نمرات ارتباط پرستار- بیمار از دیدگاه پرستاران و بیماران، تفاوت معنیداری وجود داشت( ۰/۰۵> p). همچنین، ارتباط معنی داری بین مدرک تحصیلی بیماران (۰/۰۰۱> p) و جنسیت پرستاران (۰/۰۴=p) با وضعیت ارتباط پرستار- بیمار، مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، ارتباط پرستار- بیمار از دیدگاه بیماران نسبت به پرستاران در وضعیت بهتری قرار داشت، با این حال انجـام مداخـلات مدیریتـی و سـازمانی دقیـق و مهیـا نمـودن شـرایط لازم جهـت بهبـود رونـد ارتبـاط درمانـی توصیـه مـیشـود.
زمینه و هدف:ویروس کرونا،چالش های مختلفی را در حوزه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایجاد کرده است. برای مصون ماندن از عوارض این بیماری، مراقبت مناسب و با کیفیت، امرمهمی میباشد. درک پرستاران از رفتارهای مراقبتی و عوامل تاثیرگذار بر آن نقش تعیین کننده ای در کیفیت مراقبت و نهایتاً سلامت جامعه خواهد داشت. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط چالش های مقابله با ویروس کرونا و رفتار مراقبتی در پرستاران شهر اردبیل انجام شد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی همبستگی بود که با مشارکت ۳۸۴ نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانیشهر اردبیل در سال ۱۴۰۱ انجام شد. در این مطالعه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سه قسمتی ویژگی‌های دموگرافیک، رفتار مراقبتی ولف و همکاران و چالش‌های مقابله‌ای کووید-۱۹ به صورت اینترنتی صورت گرفت. داده‌ها با نرم افزار SPSS-۲۶ و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار)و تحلیلی (آزمون تی یک نمونه ای، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفهو رگرسیون خطی) تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین نمره کلی چالش مقابله با کووید-۱۹ از دیدگاه پرستاران۱۷/۱۶، ±۱۲/۱۹ بود و زیرمقیاس نیروی انسانی (۰/۷۴±۴/۵۲)، به عنوان مهمترین چالش مربوط بیماری کووید-۱۹ شناخته شد. همچنین، میانگین امتیاز رفتارهای مراقبتی پرستاران، ۴۶/۷۴±۱۹۶/۹۲به دست آمد. میانگین نمره بعد مراقبت جسمانی (۰/۶± ۴/۸۶) بیشتر از بعد روانی (۰/۱۵±۴/۶۴)بوده و این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بود. بین چالش‌های مقابله با کووید-۱۹و رفتار مراقبتی پرستاران، همبستگی مثبت و معنی داری یافت شد (۰/۰۳=p ،۰/۱ r=). همچنین بین ابعاد چالش‌های مقابله ای (شامل برنامه ریزی جامع مقابله، امکانات مقابله، مسائل مالی مقابله، آموزش و مسائل اجتماعی و نیروی انسانی مقابله با کووید-۱۹ با رفتار مراقبتی پرستاران، ارتباط معنی داری وجود داشت (۰/۰۰۱>p). براساس نتایج مدل رگرسیون خطی،متغیرنیروی انسانی ۵% از واریانس رفتار مراقبتیپرستاران را پیشگویی می کرد (۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با افزایش نمرات چالش مقابله با کووید-۱۹، امتیاز رفتار مراقبتی و ابعاد آن در پرستاران بیشتر می شود که نشان می‌دهد پرستاران، کار در موقعیت‌های سخت و خطرناک را بخشی از نقش و وظیفه حرفه‌ای خود می‌دانند. لذا، پیشنهاد می‌شود در جریان اپیدمی بیماری‌ها با اصلاح کمبود نیروی انسانی، توانمندسازی و آموزش پرسنل و توجه به جنبه‌های جسمانی و روانی مراقبت، وضعیت رفتار مراقبتی پرستاران را بهبود بخشید.
