زمینه و هدف: خواب نقش مهمی در تکامل کودکان دارد و بر رشد فیزیکی، رفتاری، عواطف و عملکرد شناختی کودک موثر است. همچنین مهارتهای تحصیلی و اختلالات توجه متاثر از خواب است. هدف از این پژوهش �تعیین میزان اختلالات خواب و عوامل مرتبط با آن در کودکان پیش دبستانی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شهر تهران در سال۱۳۹۲ بود.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود که بر روی ۴۰۰ کودک در سال ۱۳۹۲ انجام شد. نمونه های پژوهش را کودکانی تشکیل میدادند که برای ارزیابی رشد به مراکز بهداشتی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شهر تهران �مراجعه کرده بودند. نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شد. پرسشنامه ها توسط مادران کودکان بطریقه مصاحبه تکمیل گردید. عوامل مرتبط در این مطالعه شامل سن، شاخص توده بدنی، خواسته بودن کودک، شغل و تحصیلات مادر، شغل و تحصیلات پدر و... بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر استفاده شد.
یافته ها: میزان اختلال خواب در کودکان ۳/۳۶ درصد (۱۴۴ نفر) بود. سن، شاخص توده بدن، وجود بیماری در مادر، مصرف مواد مخدر توسط پدر و وجود سازگاری زناشویی والدین با اختلالات خواب ارتباط داشت (۰۵/۰p<).
نتیجه گیری: اختلالات خواب رشد و تکامل کودکان را تهدید میکند و باید به عنوان عاملی مهم و تاثیرگذار در سلامت کودکان مورد توجه قرار گیرد. مشکلات تغذیه ای که منجر به چاقی میشود، رفتارهای پرخطر والدین و بیماری مادر و مجادلات زناشویی ممکن است از علل مساعد کننده اختلالات خواب در کودکان باشد. لذا ایجاد محیطی امن و دور از هرگونه کشمکش درآموزش به والدین بایستی مورد توجه قرار گیرد.�
فاطمه قاهری، خانم کمند میرزایی، فائزه نادری، محمد علی محمدی، دوره ۲۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف:جو حاکم بر محیط های بالینی از عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی بوده و بررسی جو آموزشی در ارتقای آموزش بالینی بسیار اهمیت دارد. بر همین اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت جو آموزشی اتاق عمل مراکز آموزشی درمانی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال ۱۴۰۲ انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، کلیه رزیدنت ها (جراحی، ارتوپدی، زنان و بیهوشی) و دانشجویان رشته های اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل (۱۷۰ نفر) که تجربه حداقل یک ترم حضور در اتاق عمل را داشتند، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها توسط فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد جو آموزشی اتاق عمل ایگور و همکاران (۲۰۲۲) انجام گرفت. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS-۲۶ با استفاده از شاخصهای مرکزی، پراکندگی و آزمونهای کای اسکوئر، تی تست و آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:اکثر دانشجویان (۹۸/۷%)، وضعیت جو آموزشی اتاق عمل را در سطح متوسط ارزیابی کردند. همچنین، هیچ یک از حیطههای جو آموزشی، در وضعیت مطلوبی قرار نداشتند. امتیاز فرایندهای آموزشی و زیرساخت های اتاق عمل کمتر از مقدار ملاک بود ( ۰/۰۵< p). بین جو آموزشی با جنسیت (۰/۰۰۳=p) و سن دانشجویان (۰/۰۰۱=p)، اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین، نمره دیدگاه دانشجویان رشته هوشبری نسبت به جو آموزشی اتاق عمل، پایین تر از سایر دانشجویان بود (۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری:بر اساس نتایج مطالعه، جو آموزشی اتاق عمل از نظر دانشجویان مورد مطالعه، در سطح متوسط بوده و فرایندهای آموزشی و زیرساخت های اتاق عمل، ضعیف گزارش شدند. مسئولان آموزشی می توانند ضمن برطرف کردن مشکلات موجود، در راستای بهبود جو آموزشی اتاق عمل و در نتیجه بهبود کیفیت آموزش بالینی اقدام نمایند.
