زمینه و هدف: آموزش بالینی و به تبع آن تکامل حرفه ای دانشجویان پزشکی یک مساله جدی درامرآموزش محسوب می شود؛ لذا شناسایی مسائل موجود در آموزش بالینی دانشجویان واقدام برای رفع واصلاح آن موجب تحقق اهداف یادگیری و ارتقاء کیفیت خدمات پزشکی خواهد شد. لذا این  پژوهش در راستای تعیین رضایتمندی کارآموزان و کارورزان پزشکی از فرآیند آموزش بالینی�انجام شد.

روش کار: دراین پژوهش توصیفی تحلیلی رضایتمندی ۶۳کارآموز و۳۴ کارورز پزشکی از فرآیند آموزش بالینی در بخشهای داخلی و اطفال بر اساس الگوی هاردن در ابعاد: متدهای آموزش بالینی ، وضعیت فیلدهای آموزشی ، محتوای آموزش بالینی ونیز نحوه ارزیابی یادگیری محتوا مورد  بررسی قرار گرفت .پایایی پرسشنامه از طریق split half (۸۲/۰) وداده ها  نیز با نرم افزار spss و آزمون کای دو تجزیه  و تحلیل شد.

یافته ها:رضایتمندی دانشجویان ازآموزش بالینی با ۵/۳۰درصد( در حد ضعیف ) ارزیابی شد.کمترین رضایتمندی به وضعیت فیلدها ( ۵/۱۲%)در حد بسیار ضعیف و بالاترین به بعد محتوای آموزش (۳/۵۰%)در حد متوسط  اختصاص یافت.

نتیجه گیری: ارائه بازخورد مستمر به توانمندی های حرفه ای دانشجویان،استفاده ازمحیطهای�شبیه سازی شده�وبکارگیری�log book به عنوان ابزار مهم در ارزیابی دانشجویان و بازنگری برنامه ها نقش مهمی  در ارتقاء فرآیند آموزش بالینی دارد.

واژه های کلیدی:  رضایت، دانشجوی پزشکی ،آموزش بالینی