مهناز بهرامی، مریم بیدگلی گل خطمی، سیده معصومه سعادتی، اقدس سعادتی، مژگان براتی، نجمه السادات زارعیان جهرمی، الهه رمضانزاده تبریز، دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: درد یکی از رایجترین علایم بیماری در افرادی است که نیاز به مراقبت بالینی دارند.از نظر بالینی پرستاران به علت داشتن ارتباط مستقیم با بیماران و بیشترین زمان مراقبت از آنان، نقش مهمی در مدیریت درد پس از جراحی به عهده دارند.این مطالعه با هدف بررسی مقایسه دیدگاه بیماران و پرستاران در رابطه با مدیریت درد انجام گرفته شده است.
روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۱۱۸ بیمار پس از جراحی قلب بازو ۵۰ پرستار مراقبت کننده از آنها در بیمارستانهای قائم (عج) و امام رضا (ع) شهر مشهد انجام شد. معیارهای ورود جهت شرکت بیماران شامل: داشتن رضایت، عدم اتصال به ونتیلاتور، عدم دریافت مواد مخدر قبل تکمیل پرسشنامه، عدم اعتیاد به موادمخدر و الکل، مدت زمان جراحی کمتر از ۷۲ ساعت و در مورد پرستاران، داشتن حداقل ۶ ماه سابقه کار در بخش مورد نظر و تمایل به شرکت در مطالعه بود. نمونه گیری در طی سال های ۹۴-۱۳۹۳ و بصورت تصادفی ساده انجام شد.داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت مدیریت درد پس از جراحی ازدیدگاه بیماران و پرستاران جمع آوری گردید. پایایی پرسشنامه با روش ضریب آلفای کرونباخ ۸۰/۰=α محاسبه شد. داده ها با استفاده از spss-۲۰ و آزمونهای آماری کلموگروف اسمیرنوف و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها:نتایج نشان داد بین دیدگاه بیماران و پرستاران در مورد کفایت مدیریت درد، درخواست مسکن، مدت زمان رسیدگی به شرایط بیمار پس از درخواست مسکن تفاوت آماری معنادار وجود دارد (۰۰۵/۰>p). همچنین در ارتباط با تقاضای داروی مسکن بیشتر توسط بیمار، بین بیمار و پرستار اختلاف نظر معناداری وجودداشت (۰۰۵/۰>p)، به طوری که ۲/۹۹ درصد پرستاران (۱۱۷ نفر) معتقد بودندکه بیماران داروی مسکن بیشتر از حد نیاز تقاضا می کنند، در صورتی که تنها ۹/۲۷ درصد بیماران (۳۳ نفر) اعتقاد داشتند که نیاز به داروی مسکن بیشتر دارند.
نتیجه گیری: این یافته ها، اهمیت پیشرفت آموزش های مداخله ای برای پرستاران در جهت بهبود استراتژی مدیریت درد موثر در بیماران بستری در جراحی قلب باز را نشان میدهد.
زمینه و هدف: علی رغم تأکید مستندات موجود و تئوری های معاصر بر این نظر که پرستاری هم علم و هم هنر است اما مرور مطالعات منتشر شده، حاکی از تاکید بر جنبه علمی آن است. این پژوهش با هدف تبیین مفهوم هنر پرستاری در تجارب بیماران تحت جراحی قلب باز انجام گرفت. روش کار:این مطالعه با رویکرد پدیده شناسی تفسیری در سال ۱۳۹۵ انجام شد. ۲۰ بیمار تحت جراحی قلب باز بستری در بیمارستان های ولیعصر و فاطمه الزهرا (س)به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و با حداکثر تنوع (از نظر سن، جنس، تحصیلات و...) وارد مطالعه شدند. روش گردآوری اطلاعات مصاحبه عمیق، نیمه ساختارمند و انفرادی بود. کلیه مصاحبه ها پس از ضبط شدن و پیاده سازی روی کاغذ، بر اساس رویکرد پدیده شناسی ون مانن تحلیل شدند. یافته ها: سه مضمون اصلی از تجربیات بیماران تحت جراحی قلب باز در خصوص مفهوم هنر در مراقبت پرستاری استخراج شد که شامل: الف)«مراقبت مادرانه- فرشته گونه» با زیرمضامین شفقت، همدلی، صمیمیت، امید و روحیه دادن و مراقبت فراتر از انتظار، ب) «مراقبت حرفه ای» با زیرمضامین شایستگی تکنیکی و شایستگی اخلاقی و ج) «حضور دائمی» با زیرمضامین حضور جسمی و حضور روانی بودند. نتیجه گیری: یافته ها مؤید آن بود که مشارکت کنندگان در مطالعه، زمانی که مراقبت پرستاری حرفه ای را با دلسوزی مادرانه و لطافت فرشته گونه همراه با حضور جسمی و روانی پرستار دریافت می کنند آن را هنرمندانه می دانند. تجارب بیماران از هنر در مراقبت پرستاری، چشم انداز زیبایی از پرستاری ارائه داد که رسیدن به چنین بلوغ و تکاملی نیازمند دگرگونی اساسی در آموزش پرستاری و توجه جدی تر به مباحث اخلاقی ، انسانی و هنری مراقبت است.
