علی یلفانی، لیلا احمدنژاد، بهنام غلامی بروجنی، زهرا خوشناموند، دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: کمردرد یکی از شایعترین و پرهزینه‌ترین مشکلات طبی و علت اصلی غیبت از کار است. پژوهش حاضر با هدف تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل، درد و عملکرد بیماران زن مبتلا به کمردرد مزمن انجام شد.
روش کار: این تحقیق نیمه تجربی بوده و جامعه آماری تحقیق بیماران زن مبتلا به کمردرد مزمن که در سال ۱۳۹۴ مراجعهکننده به کلینیک‌های فیزیوتراپی شهرستان بروجرد بودند. از میان افراد واجد شرایط تعداد ۲۴ زن مبتلا به کمردرد مزمن مربوط به نتایج است به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۲ نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. به منظور اندازه‌گیری سنجش میزان تعادل ایستا از ارزیابی توسط سیستم نمره‌دهی خطای تعادل BESS، تعادل پویا با تست وای ، شدت درد به وسیله مقیاس دیداری سنجش درد و میزان ناتوانی عملکردی با پرسشنامه شاخص ناتوانی آسوستری اندازه‌گیری گردید. ارزیابی و اندازه‌گیری‌ها قبل و بعد از مداخله انجام شد.گروه تجربی طی یک دوره شش هفته‌ای (سه جلسه در هفته) و هر جلسه ۴۵ دقیقه تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند و در این مدت گروه کنترل هیچ گونه تمرینی را تجربه نکردند. به منظور تحلیل داده‌ها از spss-۲۱ و برای بررسی اختلاف بین دو گروه از آزمون تی مستقل در سطح ۰,۰۵ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی باعث کاهش میزان درد و ناتوانی عملکردی و همچنین بهبود تعادل ایستا و پویای بیماران مبتلا به کمردرد شد. نتایج خیلی کم است اعداد و ارقام باید داده شود
نتیجه‌گیری: تمرینات ثبات مرکزی به عنوان یک روش پیشنهادی و مکمل در درمان زنان مبتلا به کمردرد مزمن توصیه می‌شود. با توجه به نتایج بیان شود
فاضله اکبرنیا، معصومه حبیبیان، سیدجعفر موسوی، دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: در عصر حاضر شیوع کمردرد مزمن در جهان رو به افرایش است و کمبود ویتامین D با اختلال در عملکرد عصبی- عضلانی و دردهای مزمن اسکلتی- عضلانی همراه است. بعلاوهورزش درمانی و انتخاب مداخله های تمرینات ثبات دهنده مرکزی، نقش مهمی در توانبخشی این بیماران دارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات ثباتدهنده مرکزی و مصرف ویتامین D بر میزان درد، ناتوانی عملکردی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی بـا طرح پیـش و پـس آزمـون انجام شد. ۴۸ زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، سپس بطور تصادفی به گروههای شاهد، تمرین، ویتامین Dو تمرین+ ویتامین D (ترکیبی) تقسیم شدند (۱۲ نفر در هر گروه). گروههای تمرین و ترکیبی، ۸ هفته ثبات دهنده مرکزی انجام دادند. گروههای ویتامینD و ترکیبی، ۵۰۰۰۰ واحد ویتامین D در هفته و طی ۸ هفته دریافت نمودند. شـدت درد بـا مقیـاس دیـداری درد، میـزان ناتوانـیعملکردی بـا پرسشـنامه اوسوسـتری قبل و پس از مداخله ها سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای تی زوجی و ANOVA در سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵انجام شد. یافته ها:۸ هفته تمریناتثبات دهنده مرکزی، مصرف ویتامینD و مداخله ترکیبی با کاهش معنادار میزان درد (به ترتیب ۲۰/۱۵، ۱۸/۶۰ و ۳۴/۲۰ درصد) و شدت ناتوانی عملکردی (به ترتیب ۴۸/۳۵، ۴۴/۲۶ و ۵۱/۸۱ درصد) درزنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی همراه بود (۰/۰۰۱>p).بعلاوه مداخله ترکیبی به کاهش بیشتر میزان درد در مقایسه با دو مداخله دیگر منجر شد(۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ثبات دهنده مرکزی، مصرف ویتامینD و مداخله ترکیبی می تواند منجر به کاهش درد و بهبود عملکرد جسمانی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن با سطوح پایین ویتامین D شود، اما مداخله ترکیبی با اثربخشی بیشتری بر کاهش درد همراه می باشد.
