مجله سلامت و مراقبت
دوره 20، شماره 2 - ( تابستان 1397 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 138-131 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamshiri M, Abazari M, Poorkar M, Nasiri E. A Survey of Perceived Incivility among Nurses Working at Medical-Educational Centers in the City of Ardabil, Iran. JHC 2018; 20 (2) :131-138
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-887-fa.html
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-887-fa.html
شمشیری محمود، اباذری مالک، پورکار جدید مرجان، نصیری الهامه. بررسی وضعیت بی نزاکتی درک شده در پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل. مجله سلامت و مراقبت. 1397; 20 (2) :131-138
گروه پرستاری مراقبت ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
چکیده: (4261 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از رفتارهای مخرب در هر سازمان به ویژه در سازمان های بهداشتی- درمانی، بی نزاکتی در محیط کار است که میتواند منجر به پیامدهای منفی متعددی در نیروی انسانی شاغل و نیز ارائه خدمات شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت بی نزاکتی درک شده در پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل انجام شد.
روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل (900 نفر) بودند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و تعداد 600 نفر از پرستاران، در مطالعه شرکت داده شدند. از پرسشنامه «بی نزاکتی در محیط کار گویدرز» جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS-24 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: از 600 پرستار شرکت کننده در مطالعه، 500 نفر (83/3%) زن بودند. یافته ها نشان داد که بیشترین بی نزاکتی درک شده توسط پرستاران از سوی پزشکان (0/94±3/63) بود و بی نزاکتی از طرف بیمار/خانواده (0/85±2/99)، بینزاکتی عمومی (0/75±2/80)، سرپرستار یا سوپروایزر (0/85±2/75) و همکاران پرستار (0/69±2/71) در رده های بعدی قرار داشتند. همچنین آنالیز واریانس نشان داد که اختلاف میانگین نمرات بی نزاکتی درک شده از این منابع پنجگانه از نظر آماری معنی دار بود (0/001>p).
نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر، پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی اردبیل، مورد بی نزاکتی گروه های مختلف نظیر پزشکان و بیماران قرار میگیرند. بنابراین ضروری است مدیران، رفتارهای بی نزاکت را شناسایی و از طرق مختلف از قبیل دوره های آموزش مداوم، رفع ابهام نقش و بهبود تصویر حرفه پرستاری در جامعه، آن را مرتفع سازند.
روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل (900 نفر) بودند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و تعداد 600 نفر از پرستاران، در مطالعه شرکت داده شدند. از پرسشنامه «بی نزاکتی در محیط کار گویدرز» جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS-24 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: از 600 پرستار شرکت کننده در مطالعه، 500 نفر (83/3%) زن بودند. یافته ها نشان داد که بیشترین بی نزاکتی درک شده توسط پرستاران از سوی پزشکان (0/94±3/63) بود و بی نزاکتی از طرف بیمار/خانواده (0/85±2/99)، بینزاکتی عمومی (0/75±2/80)، سرپرستار یا سوپروایزر (0/85±2/75) و همکاران پرستار (0/69±2/71) در رده های بعدی قرار داشتند. همچنین آنالیز واریانس نشان داد که اختلاف میانگین نمرات بی نزاکتی درک شده از این منابع پنجگانه از نظر آماری معنی دار بود (0/001>p).
نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر، پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی اردبیل، مورد بی نزاکتی گروه های مختلف نظیر پزشکان و بیماران قرار میگیرند. بنابراین ضروری است مدیران، رفتارهای بی نزاکت را شناسایی و از طرق مختلف از قبیل دوره های آموزش مداوم، رفع ابهام نقش و بهبود تصویر حرفه پرستاری در جامعه، آن را مرتفع سازند.
نوع مطالعه: توصیفی- همبستگی |
دریافت: 1396/11/14 | پذیرش: 1397/3/15 | انتشار: 1397/4/6
دریافت: 1396/11/14 | پذیرش: 1397/3/15 | انتشار: 1397/4/6
فهرست منابع
1. Lux KM, Hutcheson JB, Peden AR. Successful management of disruptive behavior: a descriptive study. Issues in Mental Health Nursing. 2012;33(4):236-43. [DOI:10.3109/01612840.2011.647255] [PMID]
2. Andersson LM, Pearson CM. Tit for tat? the spiraling effect of incivility in the workplace. Academy of Management Review. 1999;24(3):452-71.
https://doi.org/10.2307/259136 [DOI:10.5465/amr.1999.2202131]
3. Lai HL, Lin YP, Chang HK, Wang SC, Liu YL, Lee HC, et al. Intensive care unit staff nurses: predicting factors for career decisions. Journal of Clinical Nursing. 2008;17(14):1886-896. [DOI:10.1111/j.1365-2702.2007.02180.x]
4. Pearson CM, Andersson LM, Porath CL. Assessing and attacking workplace incivility. Organizational Dynamics. 2000;29(2):123-37. [DOI:10.1016/S0090-2616(00)00019-X]
5. Winstanley S, Whittington R. Violence in a general hospital: comparison of assailant and other assault‐related factors on accident and emergency and inpatient wards. Acta Psychiatrica Scandinavica. 2002;106(s412):144-47. [DOI:10.1034/j.1600-0447.106.s412.31.x]
6. Luparell S. Incivility in nursing: the connection between academia and clinical settings. Critical Care Nurse. 2011;31(2):92-95. [DOI:10.4037/ccn2011171] [PMID]
7. Rosenstein AH, O'daniel M. Disruptive behavior and clinical outcomes: perceptions of nurses and physicians: nurses, physicians, and administrators say that clinicians' disruptive behavior has negative effects on clinical outcomes. The American Journal of Nursing. 2005;105(1):54-64. [DOI:10.1097/00000446-200501000-00025]
8. Kalantari S, Hekmatafshar M, Jouybari L, Sanagoo A, Mohammadi R. Workplace behaviors and its correlation with demographic characteristics: perspective of nurses in teaching hospitals in Gorgan. Journal of Health Promotion Management. 2012;1(4):7-15.
9. Hosseinpour-Dalenjan L, Atashzadeh-Shoorideh F, Hosseini M, Mohtashami J. The correlation between nurses' work engagement and workplace incivility. Iranian Red Crescent Medical Journal. 2017;19(4):e45413. [DOI:10.5812/ircmj.45413]
10. Elmblad R KG, Lebeck L. Workplace incivility affecting CRNAs: a study of prevalence, severity, and consequences with proposed interventions. AANA Journal. 2014;82:437-45. [PMID]
11. Brooks AMT. Nurse physician disruptive behavior: building a culture of safety and quality. 27th International Nursing Research Congress. Cape Town: South Africa; 2016. 16- Kanter RM. Power failure in management circuits. Harvard Business Review. 1979;57(4):65-75.
12. Mikaelian B, Stanley D. Incivility in nursing: from roots to repair. Journal of Nursing Management. 2016;24(7):962-69. [DOI:10.1111/jonm.12403] [PMID]
13. Szutenbach MP. Bullying in nursing: roots, rationales, and remedies. Journal of Christian Nursing. 2013;30(1):16-23. [DOI:10.1097/CNJ.0b013e318276be28]
14. Shen HC, Chiu HT, Lee PH, Hu YC, Chang WY. Hospital environment, nurse–physician relationships and quality of care: questionnaire survey. Journal of Advanced Nursing. 2011;67(2):349-58. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2010.05502.x] [PMID]
15. Campana KL, Hammoud S. Incivility from patients and their families: can organisational justice protect nurses from burnout? Journal of Nursing Management. 2015;23(6):716-25. [DOI:10.1111/jonm.12201] [PMID]
16. Kanter RM. Power failure in management circuits. Harvard Business Review. 1979;57(4):65-75.
17. Vessey JA, DeMarco R, DiFazio R. Bullying, harassment and horizontal violence in the nursing workforce. Annual Review of Nursing Research. 2011;28(1):133-57. [DOI:10.1891/0739-6686.28.133]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |