چکیده

زمینه و هدف: دنیای ما هر روز تحت تأثیر حوادثی است که عموماً به بحران تبدیل می شوند. بیمارستان ها و کارکنان مراکز بهداشتی درمانی مستقیماً تحت تأثیر این بحرانها قرار می گیرند. از آنجا که پرستاران بیشترین خدمات بهداشتی و درمانی را در بیمارستان ها در مواقع بحران ارائه می دهند، این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران از مدیریت بحران و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال1388 انجام گردید.

�

روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی انجام شد. نمونه گیری به صورت تمام شماری انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات یک پرسشنامه محقق ساخته بود که حاوی سؤالاتی در مورد ویژگی های دموگرافیک و میزان آگاهی پرستاران از مدیریت بحران بود که میزان آگاهی را در چهار حیطه آموزشی، مدیریتی، حرفه ای و امنیتی بررسی می نمود. در هر حیطه چهار سؤال در نظر گرفته شد که با مقیاس لیکرت و توسط پنج گزینه اصلاً، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد میزان آگاهی پرستاران را می سنجید. اعتبار پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برابر 88/0ارزیابی شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارspss v.13  و روش های آمارتوصیفی استفاده شد.

�

یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد 9/91 درصد شرکت کنندگان در این پژوهش مؤنث و میانگین سنی آن ها 64/7±87/32سال بود. سطح آگاهی 2/3 درصد پرستاران نسبت به مدیریت بحران در حد خیلی زیاد، 6/16 درصد در حد زیاد، 3/52 درصد در حد متوسط و 9/27 درصد در حد کم بود. در بررسی ارتباطات آماری مشخص گردید که بین سطح تحصیلات، نوع شیفت کاری، شرکت در مانورهای وقوع بحران و عضویت در کمیته بحران با آگاهی افراد از مدیریت بحران رابطه مستقیم وجود داشت (p<0/05).

�

نتیجه گیری: از آنجا که ارتقاء آگاهی پرسنل شاغل در مراکز بهداشتی درمانی جهت اداره بحرانهایی که بصورت غیرمترقبه اتفاق می افتد بسیار مهم است، پیگیری و گسترش فعالیتهای کمیته بحران و اطلاع رسانی دقیق تر در این زمینه ضروری به نظر می رسد.

�

واژه های کلیدی: مدیریت بحران، آگاهی، پرستار

�