چکیده
زمینه
و هدف: مدیریت درد بعد از عمل جراحی توسط مخدرها و عوارض ناشی از آنها، هنوز یک مسئله
حل نشده در علوم پزشکی است. مصرف زیاد مخدر
باعث کاهش تعداد تنفس، کاهش فشارخون ،کاهشمصرف اکسیژن، افزایش دما و گیجی بعد از عمل میشود. که این
عوامل منجر به تاخیر در زمان بهبودی بیمار میشود. به همین دلیل استفاده از روشهای گوناگون
بیدردی با حداقل دوز و کنترل عوارض آنها از اهمیت ویژهای برخوردار است. لذا
پژوهشگران بر آن شدند تا به بررسی تغییرات همودینامیک در دو روش تزریق توسط خود
بیمار و تزریق عضلانی بعد از عمل های جراحی شکم بپردازند.
روش
کار: این مطالعه
کارآزمایی بالینی در بیمارستان امیرالمومنین شهر اهواز در سال 1387 بر روی 60
بیمار با انتخاب به صورت تصادفی ساده در دو گروه تزریق عضلانی (30 نفر) و گروه کنترل درد توسط خود بیمار (30
نفر) انجام گرفت. برای کنترل درد در گروه تزریق عضلانی50 میلیگرم پتیدین بههمراه یک سرم دارونما
و در گروه کنترل درد توسط خود بیمار از طریق پمپ وریدی kg/h/m1/0 پتیدین در cc50 سرم نرمال سالین 1/0درصد با سرعتcc/h2
تزریق شد. علایم حیاتی شامل دما، تنفس، نبض، فشارخون سیستولیک و فشارخون دیاستولیک
بلافاصله و 6،12، 18و24
ساعت بعد تزریق مسکن توسط پژوهشگر و پرستار
بخش ثبت شده و توسط آزمون آماری اندازه گیری مکرر و آزمون مخلی و گرین هاوس-گیزر با نرم افزار SPSSv.16 مورد
تجزیه تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: مقایسه تغییرات همودینامیک بین دو گروه
در فشارخون سیستولیک و دیاستولیک (01/0P< ) و نبض
(04/0P< ) اختلاف
معنی داری نشان داد. تغییرات همودینامیک ناشی از عوارض مصرف داروهای مخدر در گروه
کنترل درد توسط خود کمتر بود.
نتیجه گیری: بهمنظور تسکین
درد بیماران به نحوه مطلوب میتوان داروهای مخدر تزریقی را در فواصل زمانی کمتر و
با استفاده از تکنیک های جدیدتر و
تجویز داروهای مخدر، مانند بکارگیری پمپ های PCA توسط خود
بیمار استفاده نمود. این روشها به دلیل کاهش مصرف مخدر عوارض جانبی کمتری نیز از
خود نشان می دهند. به همین دلیل استفاده از روش پمپ وریدی جهت کنترل درد توسط خود
بیمار بهتر از روش سنتی تزریق عضلانی به شمار آمده و تمامی مراکز درمانی دارای بخش
های جراحی می توانند استفاده روش های جدید
را جایگزین روشهای سنتی بنمایند.
کلمات
کلیدی: همودینامیک، کنترل
درد، بیمار، تزریق عضلانی، جراحی شکم
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |