چکیده

زمینه و هدف: سندرم پای بیقرار یک اختلال حرکتی نورولوژیک است که 6 تا 83% از بیماران دیالیزی را گرفتار می سازد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی سندرم پای بیقرار در  بیماران کلیوی تحت همودیالیز بیمارستانهای استان چهار محال و بختیاری بود.

روش کار: این پژوهش توصیفی در سال 90 انجام شد. جمعیت مورد مطالعه همه بیماران تحت همودیالیز مراجعه کننده به بخش های همودیالیز بیمارستان های استان چهار محال و بختیاری بودند که بصورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه با دو بخش مربوط به مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه بین المللی سندرم پای بیقرار بود. اطلاعات با نرم افزار SPSS v15 و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: یافته ها نشان داد که 98 نفر (57.3%)  از شرکت کنندگان در مطالعه مبتلا به سندرم پای بی قرار بودند که از بین آنها 64 نفر (3/65%) سندرم خفیف و 34 نفر (7/34%) سندرم شدید داشتند. به علاوه رابطه ای بین سن، جنس، اشتغال، مدت زمان آغاز همودیالیز و دفعات دیالیز با بروز سندرم پای بی قرار دیده نشد (05/0<p).

نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن سندرم پای بی قرار در بیماران همودیالیزی، لازم است در برنامه های مراقبتی این بیماران نحوه مراقبت از پاها آموزش داده شود.

  وازه های کلیدی: فراوانی، سندرم پای بی قرار، همودیالیز