چکیده

زمینه و هدف :�بیمارستان جزو لاینفک تشکیلات پزشکی و اجتماعی است که وظیفه تأمین مراقبت‌های کامل بهداشتی (پیشگیری، درمان و نوتوانی) را برای عموم به عهده داشته و مرکزی آموزشی برای کارکنان بهداشت و درمان و تحقیقات زیستی اجتماعی به حساب می آید.به منظور تأمین کیفیت خدمات و مراقبت‌های بهداشتی و درمانی، رعایت موازین اخلاق پزشکی و رعایت حقوق بیماران در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی اجتناب ‌ناپذیر است. درک  دیدگاه بیماران در مورد رعایت حقوق آنان  کمک می کند تا عملا از کاستی�های مربوطه  اطلاع حاصل و تدابیر مربوط به رعایت این موارد به وسیله پرسنل ،توسط مدیران انجام شود.پژوهش حاضر نیز در همین راستا صورت گرفته است.

 روش کار:  بر حسب مشخصات دموگرافیک بیمار( سن، جنس ،میزان تحصیلات ) دفعات بستری و طول مد ت بستری تعداد 306 نمونه انتخاب و پس ازتصویب طرح در شورای پژوهشی دانشکده و دانشگاه ،نسبت به گرد آوری داده ها جهت واحدهای پژوهش اقدام گردید.داده ها با استفاده از پرسشنامه مربوط به ویژگی های دموگرافیک و پرسشنامه ای در مورد حقوق بیماران گردآوری ونمونه ها بر اساس معیارهای تعیین شده از 3 مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره)، شهید مطهری و آیت الله طالقانی با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند.

یافته ها: از 306 فرد بررسی شده، اکثریت 264نفر (3/86%) متاهل بودند. 161نفر (1/53%) به مدت 5-0 روز در بیمارستان بستری بودند واز نظر دفعات 52 نفر (6/37%) برای اولین بار بستری شده بودند. که (4/81%) زنان و (3/75%)از مردان مورد پژوهش،  نگرش متوسطی نسبت به رعایت حقوق خود در بیمارستان داشتند.(2/92%)نمونه با تحصیلات دبیرستانی و (1/83%) از نمونه های بی سواد  نگرش متوسطی به رعایت حقوق خود در بیمارستان داشتند ، بیشترین میزان رعایت حقوق مربوط به افراد با تحصیلات دانشگاهی بود(7/35%).در این  پژوهش ارتباط معنی داری بین میزان تحصیلات با دیدگاه بیماران نسبت به رعایت حقوق خود مشاهده گردید و به نظر می رسد بیماران با تحصیلات بالا بیشتر با حقوق خود آشنا باشند و عملا نیز بتوانند از حقوق خود دفاع نمایند. (012/0 = p).

نتیجه گیری: پژوهش بیانگر این واقعیت است که دیدگاه بیماران نسبت به رعایت حقوق در حد متوسط می‌باشدو اطلاع‌رسانی مناسب نیز در زمینه آشنایی با حقوق بیماران کمتر صورت می‌گیرد. البته بخشی از این مشکلات مربوط به ویژگی های دموگرافیک واحدهای پژوهش بود.