چکیده

زمینه و هدف : در سالهای اخیر نقش  برخی از عفونتهای مزمن و پایدار باکتریایی و ویروسی که بطور مستقیم و یا غیر مستقیم در تکوین آترواسکلروز شریان های کرونری که مهمترین عامل بروز سکته حاد قلبی است دخالت دارند ، مطالعه شده است. در این مطالعه نقش عفونت مزمن و پایدار سیتو مگالو ویروس بعنوان یک عامل خطر ساز بروز بعدی سکته حاد قلبی،بر اساس تعیین تفاوت شیوع سرمی  مثبت آن در بیماران و افراد شاهد ، بررسی شده است.

روش کار :این مطالعه از نوع توصیفی بوده که تعداد100 نفر بیمارو 76  نفرشاهد همزمان توسط کیت تجاری الیزای کمی اختصاصی سیتو مگالو ویروس برای تعیین تیتر آنتی بادی های دسته IgG  مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج حاصله توسط آزمون آماری کای- اسکویر تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها : شیوع سرمی آنتی بادی سیتومگالو ویروس  در 82درصد از بیماران با میانگین تیتر RU/ml 8/123 مثبت و در 18 درصد از آنها با میانگین  RU/ml 2/15، منفی بود.آزمون آماری نشان داد که شیوع سرمی مثبت سیتومگالو ویروس با موارد بروز سکته حاد قلبی ارتباط معنی دار دارد (004/0 P=).

 نتیجه گیری : با توجه به نتایج این مطالعه ،  سابقه یک  عفونت سیتو مگالو ویروسی مزمن و یا پایدار را در کنار سایر عوامل شناخته شده می توان یک عامل خطر برای بروز بعدی سکته حاد قلبی تلقی نمود.

واژگان کلیدی:  سیتومگالو ویروس ،  شیوع سرمی ،  سکته حاد قلبی

�