چکیده

زمینه و هدف: انگیزش شغلی به معنای کلیه عوامل و شرایطی است که باعث انگیختن هدایت و ادامه رفتارهای مرتبط با موقیت شغلی در فرد می­گردد. برای انجام کارهای مختلف از جمله یادگیری و تحصیل انگیزه­های متفاوتی وجود دارد که انگیزش شغلی از جمله آنهاست. هدف از انجام این مطالعه تعیین انگیزش شغلی دانشجویان رشته مامایی و عوامل مرتبط با آن در�دانشجویان دانشگاه­های علوم پزشکی تهران درسال 1385 بود.

مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی 260 نفر از دانشجویان مامایی دانشگاه­های علوم پزشکی تهران از طریق روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گرد­آوری داده­ها پرسشنامه­ای شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و گزینه­های مرتبط با انگیزش شغلی بود که روایی آن با بررسی اعتبار محتوی و پایایی آن با روش آزمون مجدد تعیین (9/0=r) شد. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و با کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: مهمترین عامل انگیزش شغلی رشته دانشجویان مامایی "مفید واقع شدن این حرفه در زندگی فردی" و کم­اهمیت­ترین عامل انگیزش مربوط به، گزینه "مامایی حرفه ای است که دارای اوقات فراغت است" بودند.کسب موقعیت اجتماعی و امکان پیشرفت اهمیت چندانی در انتخاب رشته دانشجویان نداشتند.

نتیجه­گیری: در این مطالعه مهمترین عوامل انگیزش شغلی حرفه از دیدگاه دانشجویان مامایی ابعاد معنوی و ماهیت شغلی این حرفه بود و ابعاد اقتصادی و اجتماعی از عوامل کم اهمیت انگیزش شغلی بود.

واژگان کلیدی: انگیزش شغلی، حرفه، دانشجویان مامایی

�