مجله سلامت و مراقبت
دوره 26، شماره 4 - ( زمستان 1403 )
جلد 26 شماره 4 صفحات 393-379 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.KHUISF.REC.1402.244
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nori Pargo M, Foroozandeh E, Baradaran M, Khoshakhlagh H. The Effectiveness of Internal Family Systems Therapy (IFS) and Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) on Anxiety Sensitivity and Body Dysphoria in Women with Childhood Trauma Experiences.. JHC 2024; 26 (4) :379-393
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-1601-fa.html
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-1601-fa.html
نوری برگو مریم، فروزنده الهام، برادران مجید، خوش اخلاق حسن. مقایسه اثربخشی درمان سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی در زنان دارای تجربه ترومای کودکی. مجله سلامت و مراقبت. 1403; 26 (4) :379-393
گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
چکیده: (358 مشاهده)
زمینه و هدف: تجارب تروماتیک دوران کودکی می توانند نشانه هایی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه را به دنبال داشته باشند. اخیرا سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای طیف وسیعی از مشکلات روانشناختی افراد دارای تروما بکار برده شده است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی در زنان دارای تجربه ترومای کودکی بود.
روش کار: روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه با گروه کنترل بود. تعداد 89 نفر از زنان دارای تجربه ترومای کودکی در سال 1402 که به مراکز مشاوره شهر لاهیجان مراجعه کرده بودند، جامعه مطالعه را تشکیل دادند. از بین آنها تعداد 60 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در سه گروه 20 نفری قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های ترومای دوران کودکی برنستاین و همکاران (2003)، حساسیت اضطرابی (ASI -R) تیلور و کاکس (1998) و بدریخت انگاری بدنی فیلیپس و همکاران (1997) بود که در سه مرحله قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله تکمیل شدند. گروه آزمایش اول، بسته درمان سیستم خانواده درونی شوارتز و سوئیزی را در 10 جلسه 90 دقیقه ای و گروه آزمایش دوم، بسته شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی سگال و همکاران را در 9 جلسه 100 دقیقه‌ای و به‌صورت یک‌بار در هفته دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. با توجه به افت آزمودنی‌ها در نهایت، داده‌های 16 نفر در هر گروه با استفاده از نرم‌افزار SPSS-24و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی، اثربخش و در مرحله پیگیری، اثر درمان پایدار بود (0/001>p). با این حال، بین درمان سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی تفاوتی دیده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی می‌‌توان از هر دو مداخله به عنوان درمانی موثر در بهبود حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی افراد دارای تروما استفاده نمود.
روش کار: روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه با گروه کنترل بود. تعداد 89 نفر از زنان دارای تجربه ترومای کودکی در سال 1402 که به مراکز مشاوره شهر لاهیجان مراجعه کرده بودند، جامعه مطالعه را تشکیل دادند. از بین آنها تعداد 60 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در سه گروه 20 نفری قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های ترومای دوران کودکی برنستاین و همکاران (2003)، حساسیت اضطرابی (ASI -R) تیلور و کاکس (1998) و بدریخت انگاری بدنی فیلیپس و همکاران (1997) بود که در سه مرحله قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله تکمیل شدند. گروه آزمایش اول، بسته درمان سیستم خانواده درونی شوارتز و سوئیزی را در 10 جلسه 90 دقیقه ای و گروه آزمایش دوم، بسته شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی سگال و همکاران را در 9 جلسه 100 دقیقه‌ای و به‌صورت یک‌بار در هفته دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. با توجه به افت آزمودنی‌ها در نهایت، داده‌های 16 نفر در هر گروه با استفاده از نرم‌افزار SPSS-24و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی، اثربخش و در مرحله پیگیری، اثر درمان پایدار بود (0/001>p). با این حال، بین درمان سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی تفاوتی دیده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان سیستم خانواده درونی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی می‌‌توان از هر دو مداخله به عنوان درمانی موثر در بهبود حساسیت اضطرابی و بدریخت انگاری بدنی افراد دارای تروما استفاده نمود.
واژه‌های کلیدی: درمان سیستم خانواده درونی، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، حساسیت اضطرابی، بدریخت انگاری بدنی، ترومای کودکی
نوع مطالعه: نیمه تجربی |
موضوع مقاله:
روان‌پرستاری
دریافت: 1403/8/25 | پذیرش: 1403/10/10 | انتشار: 1403/10/10
دریافت: 1403/8/25 | پذیرش: 1403/10/10 | انتشار: 1403/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |