چکیده

زمینه و اهداف�:در فرآیند تحصیلی، ارتقا وپایش رفتار های آموزشی بالینی مدرسان ضرورت دارد.یادگیری وکسب مهارت در بالین یکی از مطلوبترین روش های آموزشی است که ارتباط مستقیمی با ویژگیهای مدرسان دارد. و این مطالعه در همین راستا صورت گرفته است.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی _–�مقطعی است . که روی کلیه  دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل (115 نفر) انجام گردید.ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل دو بخش بود بخش اول 4 سوال در مورد مشخصات دموگرافیک وبخش دوم شامل 30 سئوال در ارتباط با رفتار های موثر آموزش بالینی مربیان بود.برای تعیین اعتبار علمی ابزار گرد آوری داده ها از روش روایی محتوا و برای مشخص نمودن پایایی ابزار نیز از روش دو نیمه کردن آزمون استفاده شد.بعد از جمع آوری داده ها نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و از طریق محاسبه فراوانی مطلق مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:نتایج نشان داد که 80درصد دانشجویان 20سال وکمتر داشتند .7درصد بالای 26 سال بودند . 42 درصد دانشجویان در ترم تحصیلی سوم و چهارم بودند.3/34 درصد از دانشجویان آگاهی داشتن از جدید ترین پیشرفتها در حرفه را از مهمترین رفتارهای موثر آموزش بالینی می دانستند.3/28 درصد د انشجویان معتقد بودند که استفاده از یادداشتهای مستند برای ارزیابی دانشجو در رفتار آموزشی موثر است. 27 درصد دانشجویان بیان کردند که ترغیب دانشجوبه کسب اطلاعات و مهارتها در رفتارهای آموزشی موثر بود. و 1/26 درصد بیان کردند که مهارت در انجام و آموزش عملکردهای بالینی و هم چنین تلاش در جهت ایجاد استقلال و اعتماد به نفس در دانشجو از عوامل موثر در رفتارهای موثر آموزش بالینی است.

نتیجه گیری :براساس نتایج حاصله توصیه می شود. مربیان محترم با دقت و تقویت رفتارهای تاثیر گذار از دیدگاه دانشجویان در عملکرد آموزشی خود و هم چنین در تدوین و تهیه طرح درس های بالینی بهره برند تا کیفیت آموزش بالینی ارتقاء یابد

کلید واژه ها:رفتار های موثر آموزشی بالینی  _–  مربیان بالینی  - دانشجویان پرستاری

�