چکیده

زمینه و هدف: یکی از مسائل شایع که می­تواند مخل بهزیستی روان­شناختی باشد، رفتارهای پرخطر است. ازآنجائی‏که رفتارهای پرخطر عمدتاً در جمعیت نوجوان و جوان شیوع دارد، این پژوهش به بررسی گرایش دانشجویان به رفتارهای پرخطر بر اساس متغیرهای جمعیت­شناختی و ارتباط آن با بهزیستی روان­شناختی پرداخته است.

روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 92-1391 بود. از این میان، نمونه­ای به حجم 192 نفر (143پسر و 49 دختر) به‏صورت خوشه­ای چندمرحله­ای از بین دانشکده­های دانشگاه انتخاب شدند. به‏منظور جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه اطلاعات جمعیت­شناختی، مقیاس خطرپذیری و ­مقیاس سلامت روان استفاده شد. داده­ها از طریق نرم­افزار SPSS-16 و با آزمون­های گشتاوری پیرسون، تحلیل واریانس یک­طرفه و تی مستقل تحلیل شدند.

یافته­ها: بهزیستی روان­شناختی با رفتار پرخطر و همچنین تقریباً با تمامی ابعاد رفتار پرخطر رابطه منفی معنادار داشت. دانشجویان پسر و دانشجویان ساکن خانه­ دانشجویی در مقایسه با سایر دانشجویان گرایش بیشتری به رفتارهای پرخطر نشان دادند (01/0p ≤ ).

نتیجه گیری: این مطالعه ضرورت توجه بیشتر بر متغیرهای فردی اجتماعی و به ویژه محل سکونت و بهزیستی روانشناختی دانشجویان را به منظور پیشگیری از افزایش گرایش دانشجویان به رفتارهای پرخطر نشان می­دهد.

واژه­های کلیدی: رفتارهای پرخطر، بهزیستی روان­شناختی، دانشجو