چکیده

زمینه: باتوجه به این که از اصلی ترین عوامل زمین خوردن در بین سالمندان ضعف عملکرد عصبی - عضلانی و عدم تعادل می باشد موضوع تعادل و بازتوانی آن مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف از اجرای این پژوهش، تعیین تاثیر تمرین نوروفیدبک بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند شهر تبریز بود.

روش کار: تحقیق حاضر که در سال 1391 انجام شده یک مطالعه نیمه تجربی با اندازه گیری‌های پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش (هرکدام 15نفر) است. جامعه آماری پژوهش سالمندان شهر تبریز بودند، که به طور تصادفی در یکی از پارک های تبریز (پامچال) انتخاب و نمونه آماری به تعداد 30 نفر به طور داوطلب از بین آنها انتخاب شدند. تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها با آزمونهای شارپند رومبرگ و برخاستن و رفتن قبل و بعد از یک دوره تمرینی نوروفیدبک به مدت 10جلسه 30 دقیقه ای در مدت 5 هفته و هر هفته 2 جلسه اندازه گیری شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی در محیط نرم افزار v.20 SPSS تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد، زمان تعادل ایستا و پویا بعد از تمرینات نوروفیدبک در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب با سطح معنی داری 013/0P ₌ و 003/0P ₌ در گروه آزمایش تفاوت معنی داری دارد. در صورتی که در گروه کنترل زمان تعادل ایستا و پویا در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنی داری ندارد (05/0<P). همچنین زمان تعادل پویا قبل از تمرین نوروفیدبک برابر با             758/2± 696/10 ثانیه و بعد از تمرین نوروفیدبک با 198/2 ± 528/8 ثانیه و زمان تعادل ایستا قبل از تمرین نوروفیدبک برابر با 560/1±122/51 ثانیه و بعد از تمرین نوروفیدبک 085/1±245/56 ثانیه بدست آمد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل که نشان می دهد تمرینات نوروفیدبک بر تعادل ایستا و پویای سالمندان تاثیر دارد، می توان از این نوع تمرینات برای افزایش تعادل سالمندان که از فاکتور های مهم این دوران است، در دوران سالمندی و یا در مراکز نگهداری سالمندان استفاده کرد.