چکیده

زمینه: وقوع خطای پرستاری در بخش های ویژه با توجه به شرایط خاص این بیماران حیاتی بوده و مستقیما با سلامتی بیمار و روند درمان در ارتباط است. بنابراین تعیین عوامل زمینه ساز خطاهای پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های ویژه امری ضروری به نظر می رسد.

روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است که در سال 1391 انجام شد. نمونه ها شامل 200 پرستار شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های منتخب تبریز بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته ای که مشخصات دموگرافیک و ابعاد چهارگانه زمینه ساز خطاهای پرستاری را می سنجید استفاده شد. در مجموع 163پرسشنامه جمع آوری و توسط نرم افزار Spss v.18  با استفاده از آزمون های توصیفی – تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که در بعد شرایط محیطی بخش "رفتار نامناسب بیمار و همراهان" (46 %)، در بعد مدیریت بخشی "کم بودن نسبت پرستار به بیمار" (72.4%)، در بعد مهارت و آموزش کارکنان "عدم استفاده از پرسنل کارآزموده و متخصص در مراقبت های تخصصی" (39.9%) و در بعد هماهنگی تیمی "تقسیم کار و وظایف نامناسب و خارج از توان کاری از سوی مسئول بخش" (38%) از دیدگاه مشارکت کنندگان مهمترین عوامل زمینه ساز ذکر شدند.

نتیجه گیری: از آنجا که در این پژوهش بعد مدیریت بخشی بیش از سایر ابعاد به عنوان عامل زمینه ساز خطاها از دیدگاه پرستاران ذکر شد، احتمالا بهبود شیوه های مدیریت می تواند در کاهش بروز این خطاها موثر باشد.