چکیده

زمینه: عوامل روانی از قبیل ویژگی­های شخصیتی و کیفیت زندگی، از جمله عوامل موثر در بیماری کرونری قلبی می­باشد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی و شخصیت نوع D با بیماری کرونری قلب انجام شد.

روش کار: در یک طرح مورد- شاهدی، 60 نفر از بیماران کرونری قلب (30 مرد، 30 زن) مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدنی شهرستان تبریز با 60 نفر از افراد گروه شاهد (30 مرد،30 زن) که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر برخی متغیرهای جمعیت شناختی با یکدیگر همسان شده بودند، مقایسه شدند. داده‌ها به کمک پرسش نامه کیفیت زندگی (SF36) و مقیاس تیپ شخصیتی D گردآوری و با آزمون‌های توصیفی ـ تحلیلی در نرم افزار SPSS v.20، تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بیماران کرونری قلب (مردان: 58/21± 73/107، زنان: 049/13± 96/95) در مقایسه با گروه شاهد (مردان: 50/19±56/124، زنان: 06/13±82/103) از کیفیت زندگی پایینی برخوردار بوده و هیجان منفی (مردان: 46/4±96/14، زنان: 64/3±62/16) بیشتری نسبت به گروه کنترل (مردان: 41/2±50/12، زنان: 46/4±92/12) داشتند. 26 درصد از واریانس مربوط به بروز بیماری کرونری قلب توسط متغیرهای با نشاط بودن، هیجان منفی، درد جسمی و محدودیت جسمی تبیین شد. نتایج تحلیل واریانس نیز نشان داد که زنان در تمام ابعاد کیفیت زندگی، نمرات کمتری از مردان بدست آوردند (001/0 P<).

نتیجه گیری: با توجه به اینکه کیفیت زندگی و شخصیت نوع D ارتباط تنگاتنگی با بروز و تداوم بیماری عروق کرونری قلب دارد، بنابراین استفاده از مداخلات روان شناختی برای کنترل و کاهش متغیر های فوق در پروتکل درمانی بیماران کرونری قلب ضروری به نظر می رسد.