چکیده

زمینه: آسیبهای زایمانی شامل بی اختیاری ادرار و مدفوع، مقاربت های دردناک و درد ناحیه پرینه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ پرینه بر برخی از اختلالات کف لگن انجام شد.

روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و با گروه کنترل بود که روی 125 مادر نخست زای تک قلوی مرحله فعال لیبر مراجعه کننده به مرکز شهید اکبرآبادی انجام شد. نمونه‌ها بر اساس نمونه‌گیری تصادفی ساده به دو گروه مداخله (62 نفر) و کنترل (63 نفر) تقسیم بندی شدند. گروه مداخله علاوه بر دریافت مراقبت مرحله اول بر اساس دستورالعمل، ماساژ پرینه با دو انگشت با استفاده از لوبریکنت را در فواصل انقباضات دریافت کرد و گروه کنترل مراقبت معمول مرحله اول را دریافت نمود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای در سه بخش شامل اطلاعات دموگرافیک، مراقبت های مرحله اول و عوارض زودرس و دیررس زایمانی بود. همچنین مادران در روز دهم زایمان معاینه شده و عوارض سه ماه بعد به صورت تلفنی پیگیری شد. اطلاعات بدست آمده با آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار ‌SPSS v.17 مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: قبل از مداخله گروه‌ها از نظر میانگین سنی و سن حاملگی و وزن تقریبی نوزاد همسان سازی شدند. پس از مداخله بین دو گروه مطالعه از نظر سلامت پرینه (0001/0=p) و درد پرینه در روز سوم (041/0=p) و دهم (0001/0=p) پس از زایمان تفاوت معنی‌دار مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: ماساژ پرینه آسیب‌های مهبل و درد پرینه پس از زایمان را کاهش می‌دهد و استفاده از آن در مرحله فعال زایمان برای پیشگیری از آسیب های زایمانی توصیه می شود.