مقدمه: پریتونیت عبارت است از التهاب صفاق یا بخشی از ان و پریتونیت ثانویه وجود اگزودای چرکی در حفره شکمی با منشاء‌ روده ای می باشد. عوامل زیادی بر عاقبت پریتونیت ثانویه تاثیر می گذارند. امروزه مرگ و میر ناشی از آن به 10 تا 20 درصد رسیده است. لذا در این بررسی علل پریتونیت چرکی را در بیمارانی که با تشخیص پریتونیت تحت عمل لاپاراتومی قرار گرفته اند مورد بررسی قرار داده ایم.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی است که در سال 81 با مراجعه به بایگاین اسناد و مدارک پزشکی بیمارستان پورسینای رشت، پرونده بیمارانی که با تشخیص پریتونیت بین سال های 80-73 تحت عمل لاپاراتوم یقرار گرفته اند و پریتونیت منتشر ثابت شده داشتند مورد بررسی قرار گرفتند. داده های خام جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS‌تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج: نتایج نشان داد که 405 بیمار مذکر و 128 بیمار مونث بوده اند و بیشترین فراوانی سنی مربوط به گروه سنی 70-61 سال بوده،‌اکثر بیماران ساکن روستا بوده اند و اکثریت تندرنس شکمی داشتند و تعداد 37 نفر از افراد جراحی شده فوت نموده اند. اکثر بیماران در 2 روز اول پس از شروع اولین علامت (درد شکم) عمل شده اند و 253 نفر آنان طی 6 ساعت اول بعد از بستری تحت عمل قرار گرفته اند. شایعترین علل ایجاد پریتونیت به ترتیب پرفوراسیون اولسرپپتیک و آپاندیسیت پرفوره بود و شایعترین بیماری های زمینه ای همراه با پریتونیت ثانویه به ترتیب بیماری گوارشی،‌نارسایی قلبی و نارسایی ریوی بوده است.

بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده دلالت بر این امر دارند که شک به پریتونیت ثانویه مستلزم اقدام سریع درمانی است و در صورت تاخیر در تشخیص و درمان،‌مرگ و میر افزایش می یابد و افزایش سن و وجود بیماری زمینه ای نیز در افزایش مرگ ومیر آن موثر است. لذا توصیه می شود از بیماران مشکوک به پریتونیت ضمن گرفتن شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی کامل و کنترل سیر بالینی توسط پزشکان باتجربه، پزشکان طب اورژانس و جراحان عمومی بررسی لازم به عمل آید تا در صورت تشخیص د رانجام اقدامات درمانی تاخیری صورت نگیرد.

واژه های کلیدی: پریتونیت چرکی- بیماران- علل