چکیده

زمینه و هدف: اعتیاد یکی از مهم­ترین انحرافات اجتماعی است که پایه و اساس بسیاری ازآسیب­ها و معضلات اجتماعی در سطح جامعه است .هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک دلبستگی و تکانشگری با گرایش به اعتیاد بود.

روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی مشغول تحصیل در سال تحصیلی 94-1393 بود که از این جامعه آماری 240 نفر به روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه آمادگی به اعتیاد ، پرسشنامه سبک دلبستگی و پرسشنامه تکانشگری استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون در SPSS-18 انجام شد.

یافته­ ها: نتایج نشان داد که دلبستگی ایمن (44/0- =r)، دلبستگی دوسوگرا (27/0= r)، بی­برنامگی (25/0=r)، تکانشگری حرکتی (44/0=r) و تکانشگری شناختی (43/0=r) با گرایش به اعتیاد همبستگی دارند. نتایج تحلیل آزمون رگرسیون نیز نشان داد سبک دلبستگی و تکانشگری می­توانند 20 درصد از واریانس گرایش به اعتیاد را تبیین کنند.

نتیجه ­گیری: با توجه به یافته ­های پژوهش با برنامه­ریزی­های مناسب و اجرای دوره­های آموزشی لازم برای خانواده­ها میتوان زمینه مناسب برای ایجاد سبک دلبستگی ایمن در فرزندان را فراهم نمود و همچنین با اجرای کارگاه­ها و آموزش لازم در زمینه­های مهارت­های زندگی، حل­مسئله، و تصمیم­گیری میزان تکانشگری را کنترل کرد.