چکیده

زمینه وهدف:بتا تالاسمی ماژور از جمله بیماریهایی است که در آن رشد طبیعی افراد به علت عوارض ناشی از بیماری مختل می شود. علیرغم پیشرفت هایی که در درمان این بیماران صورت گرفته، اختلال رشد در درصد قابل توجهی از آنها مشاهده می شود. این مطالعه به منظور تعیین معیارهای رشد بیماران تالاسمی ماژور و مقایسه آن با معیار منحنی رشد استاندارد انجام شد.

روش ها:در یک مطالعه  توصیفی-مقطعی  37 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور به روش  سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه اطلاعات فردی، متر و ترازو بود. اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه توسط برنامه نرم افزاری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از 37 بیمار مورد بررسی 19 نفر پسر و 18 نفر دختر بودند که میانگین سن آنها 97/5±43/15 سالبودهو 05/54 درصد(15 نفر) زیر 15 سال سن داشتند. میانگین قدی مبتلایان 03/18±43/142 سانتیمترومیانگین وزنی آنها  32/12 ±41/38 کیلوگرم بود.9/64 درصد (24  نفر)بیماران قد زیر صدک 5 درصد و 54 درصد(20 نفر) آنان وزن زیر صدک 5 درصد داشتند و در کل وزن و قد بیماران زیر منحنی  رشد استاندارد بود و با افزایش سن این اختلاف بیشتر می شد.

نتیجه گیری: اختلال رشد بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور از دهه اول زندگی شروع می شود و با افزایش سن شدت می یابد. جهت جلوگیری از اختلال رشد لازم است مبتلایان  به طور مرتب از نظر سرعت رشد بررسی شده  و عوامل دخیل در اختلال رشد به موقع شناسایی  و اقدامات پیشگیری کننده مناسب صورت گیرد.

واژه های کلیدی:بتا تالاسمی ماژور، رشد جسمی، منحنی رشد