Ethics code: IR.IAU.TABRIZ.REC.1402.201
Clinical trials code: IRCT20231112060034N1
Azizpour A, Azmoudeh M, Ayromlou H, Hoseini Nasab S D. Comparing the Effectiveness of Acceptance and Ccommitment-based Therapy and Compassion-based Therapy on Life Expectancy and Demoralization Syndrome in Patients with Multiple Sclerosis. JHC 2024; 26 (4) :366-378
URL:
http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-1590-fa.html
عزیزپور امیرابوالفضل، آزموده معصومه، آیرملو هرمز، حسینی نسب سید داود. مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر امید به زندگی و نشانگان افت روحیه در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. مجله سلامت و مراقبت. 1403; 26 (4) :366-378
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-1590-fa.html
گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران
چکیده: (48 مشاهده)
زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس، یک بیماری بالقوه ناتوانکننده مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) است که علاوه بر مشکلات جسمانی، سبب اختلالات خلقی و مشکلات روانشناختی برای بیماران می شود. هدف از این پژوهش، مقایسه اثربخشی دو روش روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت بر امید به زندگی و نشانگان افت روحیه در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ﺑﯿﻤﺎران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعهکننده به انجمن ام اس شهر تبریز در سال 1402 بود. تعداد 60 نفر از جامعه آماری به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار داده شدند (هر کدام 20 نفر). برای گروه آزمایشی اول، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و برای گروه آزمایشی دوم، درمان شفقت طی 8 جلسه 60 دقیقه ای در طول چهار هفته اجرا شد. درحالیکه گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های امید اسنایدر و هاریس (1991) و نشانگان افت روحیه کیسان و همکاران (2004) بود که در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل شدند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرمافزار SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شفقت بر امید به زندگی و نشانگان افت روحیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تأثیر داشت (0/05>p) همچنین نتایج آزمون تعقیبی، نشان دهنده عدم تفاوت معنی دار آماری بین دو روش درمانی در امید به زندگی و نشانگان افت روحیه، بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه میتوان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بهعنوان روشهای درمان مؤثر در افزایش امید به زندگی و کاهش نشانگان افت روحیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس استفاده نمود.
نوع مطالعه:
نیمه تجربی |
موضوع مقاله:
روانپرستاری دریافت: 1403/7/1 | پذیرش: 1403/10/10 | انتشار: 1403/10/10