چکیده

زمینه و هدف: میزان بروز عفونت­های بیمارستانی در بخش­های مراقبت های ویژه، خصوصاٌ در بخش مراقبت­های ویژه نوزادان بسیار زیاد گزارش شده است. در این میان دست پرسنل درمانی به عنوان عامل مهمی در انتقال عفونت در بیمارستان­ها شناخته شده و بهداشتی کردن دست ها نخستین گام توصیه شده برای کاهش و کنترل این عفونت­ها می­باشد .این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی ونگرش پرسنل بخش مراقبت­های ویژه نوزادان در مورد رفتارهای بهداشتی  دست انجام گرفت.

روش کار: مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی - تحلیلی است که در سال 1390 بر روی 150 نفر از پرسنل شاغل در بخش های مراقبت­های ویژه نوزادان در بیمارستان­های منتخب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که به روش سرشماری و مبتنی بر هدف انتخاب شدند انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش­نامه ای محقق ساخته، مشتمل بر 2 بخش، شامل بخش اول اطلاعات دموگرافیک واحدهای پژوهش و بخش دوم در حیطه آگاهی و نگرش در مورد عفونت های بیمارستانی و اهمیت رفتارهای بهداشتی کردن دست­ها بوده است. داده ها پس از جمع آوری با نرم افزارآماری SPSS v.13، با روش های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: با توجه به یافته های حاصل میزان پاسخ دهی کل نمونه ها 33/93 درصد بود. آگاهی کلی در خصوص رفتارهای بهداشتی کردن دست­ها 71/ 55 درصد با میانگین (41/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> � � � 8/3) و در سطح خوب بود. در این میان آگاهی پزشکان 65 درصد با میانگین (3/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> � 7/2) و پرستاران 67/66 درصد با میانگین (1/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> � 9/2) در سطح خوب و کمک پرستاران 50 درصد با میانگین (3/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> �2/1) در سطح ضعیف گزارش شد. در مقایسه کلی آگاهی نسبت به رفتارهای بهداشتی کردن دست بین گروههای تحت مطالعه تفاوت آماری معنی داری بین پزشکان و پرستاران وجود نداشت اما بین دو گروه با گروه کمک پرستاران تفاوت آماری معنی دار بود (041/0≥P). نگرش کلی واحدهای پژوهش در مورد بهداشتی کردن دست ها 3/69 درصد و با میانگین (61/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> �6/3) در سطح خوب بود و در این میان نگرش پزشکان 85 درصد و با میانگین (7/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> �01/3) و نگرش پرستاران 77/77 درصد و با میانگین (5/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> �7/2) در سطح خوب ولی نگرش کمک پرستاران 33/43 درصد و با میانگین (1/0 gte msEquation 12]>± !msEquation]--> �4/1) نگرش متوسط بود. در مقایسه کلی نگرش نسبت به رفتارهای بهداشتی کردن دست بین گروههای تحت مطالعه، تفاوت آماری معنی داری  بین پزشکان و پرستاران وجود نداشت، امّا تفاوت آماری معنی داری در نگرش کمک پرستاران نسبت به رفتارهای بهداشتی کردن دست با 2 گروه دیگر وجود داشت (047/0>P).

نتیجه گیری: افزایش آگاهی و نگرش پرسنل در مورد رفتارهای بهداشتی دست باعث کاهش عفونت های بیمارستانی و مرگ و میر مرتبط با آن و طول مدت بستری بیماران می­شود، لذا باید آموزش های لازم به عمل آید تا پرسنل با آگاهی و نگرش مناسب­تری به انجام صحیح رفتارهای بهداشتی کردن دست ها بپردازند.

کلمات کلیدی: آگاهی - نگرش - رفتارهای بهداشتی دست - مراقبت ویژه نوزادان