مجله سلامت و مراقبت
دوره 27، شماره 1 - ( بهار 1404 )
جلد 27 شماره 1 صفحات 20-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1399.072
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Babaee Heydarabadi M, Fathpour shafi N, Hanafi A, shirzad Z, daneshkhah S. Comparing the Effectiveness Acceptance and Commitment- Therapy and Family-based Treatment on the Body Image of Girls with Anorexia Nervosa. JHC 2025; 27 (1) :7-20
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-1592-fa.html
URL: http://hcjournal.arums.ac.ir/article-1-1592-fa.html
بابایی حیدرآبادی مرضیه، فتح پور شافی نگین، حنفی اسما، شیرزاد زهرا، دانشخواه سنور. مقایسه اثربخشی دو روش درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و مبتنی بر خانواده بر تصویر بدنی دانش آموزان دختر مبتلا به بی اشتهایی عصبی. مجله سلامت و مراقبت. 1404; 27 (1) :7-20
گروه مشاوره، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (165 مشاهده)
زمینه و هدف: بی‌اشتهایی عصبی یکی از اختلالات روانی مقاوم به درمان است که بهداشت روانی فرد را تحت تاثیر جدی قرار می‌دهد. پژوهش حاضر با هـدف مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان مبتنی بر خانواده بر تصویر بدنی دانش‌آموزان دختر مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی عصبی انجـام شد.
روش کار: این پـژوهش از نـوع نیمـه تجربـی بـا طرح پیش‌آزمـون- پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری، دانش‌آموزان دختر مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی شهر کرج در سال تحصیلی 1402 بودند که 45 نفر از آنها به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به همراه خانواده‌هایشان با روش گمـارش تصـادفی در دو گروه مداخله و یک گروه کنتـرل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله اول و دوم به ترتیب درمان‌های مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان مبتنی بر خانواده را طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند و گروه کنترل در این مرحله، درمانی دریافت نکرد. هر سه گروه پیش، پس و بعد از سه ماه از اتمام مداخلات درمانی، پرسشنامه‌های نگرش خوردن گارنر و گرفینگل (1982) برای شناسایی دانش آموزان با اختلال بی اشتهایی عصبی و پرسشنامه تصویر بدنی کش و پروزینسکی (1990) را پاسخ دادند. داده‌هـا بـا استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره با کمک نرم افزار SPSS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌‌ها: نتایج نشـان داد هر دو روش درمان مبتنی بر خانواده و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش توانستند به صورت معناداری نمرات تصویر بدنی را در پس آزمون گروه‌های آزمایش افزایش دهند (0/01≥p). در مقایسه اثربخشی دو روش، تفاوت معناداری بین این دو روش دیده نشد (0/01≤p). نتایج آزمون پیگیری سه ماهه، حکایت از ماندگاری اثرات درمانی هر دو درمان داشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، هر دو روش درمـان مبتنـی بـر تعهد و پذیرش و درمان مبتنی بر خانواده منجر به بهبود تصویر بدنی در دختران دارای اختلال بی اشتهایی عصبی می‌شوند. بنابراین به متخصصان سلامت روان توصیه می‌شود از این دو درمان در بهبود بهداشت روانی دختران با اختلال یادشده بهره گیرند.
روش کار: این پـژوهش از نـوع نیمـه تجربـی بـا طرح پیش‌آزمـون- پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری، دانش‌آموزان دختر مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی شهر کرج در سال تحصیلی 1402 بودند که 45 نفر از آنها به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به همراه خانواده‌هایشان با روش گمـارش تصـادفی در دو گروه مداخله و یک گروه کنتـرل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله اول و دوم به ترتیب درمان‌های مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان مبتنی بر خانواده را طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند و گروه کنترل در این مرحله، درمانی دریافت نکرد. هر سه گروه پیش، پس و بعد از سه ماه از اتمام مداخلات درمانی، پرسشنامه‌های نگرش خوردن گارنر و گرفینگل (1982) برای شناسایی دانش آموزان با اختلال بی اشتهایی عصبی و پرسشنامه تصویر بدنی کش و پروزینسکی (1990) را پاسخ دادند. داده‌هـا بـا استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره با کمک نرم افزار SPSS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌‌ها: نتایج نشـان داد هر دو روش درمان مبتنی بر خانواده و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش توانستند به صورت معناداری نمرات تصویر بدنی را در پس آزمون گروه‌های آزمایش افزایش دهند (0/01≥p). در مقایسه اثربخشی دو روش، تفاوت معناداری بین این دو روش دیده نشد (0/01≤p). نتایج آزمون پیگیری سه ماهه، حکایت از ماندگاری اثرات درمانی هر دو درمان داشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، هر دو روش درمـان مبتنـی بـر تعهد و پذیرش و درمان مبتنی بر خانواده منجر به بهبود تصویر بدنی در دختران دارای اختلال بی اشتهایی عصبی می‌شوند. بنابراین به متخصصان سلامت روان توصیه می‌شود از این دو درمان در بهبود بهداشت روانی دختران با اختلال یادشده بهره گیرند.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
موضوع مقاله:
روان‌پرستاری
دریافت: 1403/7/25 | پذیرش: 1403/12/19 | انتشار: 1404/1/10
دریافت: 1403/7/25 | پذیرش: 1403/12/19 | انتشار: 1404/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |