زمینه و هدف: بررسی­های تهاجمی از جمله آنژیوگرافی اضطراب زیادی برای بیماران بههمراه دارد. اضطراب بر واکنشهای فیزیولوژیک مددجو تاثیر گذاشته و او را در معرض خطر قرار می­دهد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر عصاره گل محمدی بر میزان اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی بستری در بخش مراقبت ویژه قلب بود.

روش کار: این یک مطالعه نیمه تجربی بصورت کارآزمایی بالینی دو سو کور انجام گرفت و 90 بیمار کاندید آنژیوگرافی در دسترس انتخاب و به روش بلوک بندی تصادفی در دوگروه مداخله و کنترل (هر گروه 45 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد اشپیل برگر و برگه ثبت شاخصهای همودینامیک بود. درگروه آزمون از عصاره گل محمدی بهفرم قطره خوراکی و در گروه کنترل از دارونما بصورت قطره خوراکی هر 8 ساعت 15 قطره استفاده شد و پرسشنامه اضطراب و علائم حیاتی یک بار قبل و یک بار بعد از مداخله تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی، کای اسکوئر، ویلکاکسون، تی مستقل و تی زوج با SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: با توجه به یافته­های این مطالعه اکثر افراد مورد پژوهش مرد، متاهل و دارای تحصیلات زیر دیپلم بودند  و بر اساس آزمون ویلکاکسون در گروه آزمون تفاوت معنی دار آماری بین اضطراب قبل و بعد از مداخله مکنترله شد (001/0p<). همچنین تاثیر عصاره بر شاخص های همودینامیک بررسی شد که فشار خون سیستول (003/0p<) و فشار متوسط شریانی (006/0p<) تفاوت آماری معنی داری را بعد از مداخله نشان داد.

نتیجه گیری: با توجه به کاهش اضطراب و فشار خون سیستول و فشار متوسط شریانی در گروه تحت درمان با عصاره گل محمدی پیشنهاد میشود از آن بعنوان طب مکمل در کنار سایر درمانها در بیماران با مشکلات قلبی عروقی و بیماران کاندید آنژیوگرافی استفاده شود.